Nalětni čas

nadpis	Nalětni čas
awtor	Pětr Młyńk
lěto
žórło	texty.citanka.cz
licenca	public domain
nota	stary prawopis

    Móc boža nam nětk z noweho
    To rjane krasne nalěćo
    Po zymnym času dawa,
    Hdźež zemja, kiž be zmjerznjena
    So zaso rjenje wupyša
    A wšudźom rosće trawa.

    Nětk zaso škowrončk wjesele
    So k njebju horje pozběhnje
    A rjany kěrluš spěwa;
    Nětk burski čłowjek z noweho
    Dźe zwjeseleny na polo
    A k nowym sywam dźěła.

    Wsě stomy, kiž we zymje tu
    Kaz wuskhnjene bjez lisća su,
    Nětk zelenja so rjenje;
    Nětk zaso kóžda zahroda
    Je kaž najrjeńša lilija
    Přez mnohich štomow kćenje.

    Nětk Bóh tón knjez přez hrimanje
    Tež zemju zaso roztřase,
    Zo płódniša by była,
    Ju z ćopłym dešćom wokřewi
    A z miłym słóncom zwjeseli,
    Zo dobry płód by měła.

    Nětk w žiwym času nalěća
    Tež kóžda wačka wjesoła
    Po swojim wašnju dźěła;
    Haj cyłe dny so prócuje,
    Zo pak, hdyž zyma nastanje,
    By jědź a bydło měła.

    Tuž prócuj so tež, čłowječe,
    Spomń, zo to rjane nalěće
    A lěćo zańdźe ruče:
    Tak zo maš potom najěsć so
    A swoje ćopłe bydlenjo,
    Hdyž zyma přińdźe kruće.

    Haj dzěłaj, luby člowječe,
    Za swoje rjane nalěće,
    Tak dołho, hač sy młody;
    Štóž za młodosć je dźěławy,
    Ma, hdyž je stary, hubjeny,
    Wšak dźěła krasne płody.

    A při tym pak tež pomysl' sej,
    Hdyž na zemi tu zachodnej
    Je wšo tak krasne, rjane:
    Kak tola wjele krasniše
    Je njebjo - bože bydlenje,
    Wot Boha zhotowane.

    Tež naš duch jónu zawěsće,
    Hdyž derje naš čas wušoł je,
    Tam wěčnje bydlić budźe.
    Duž sprawna duša wjesel so,
    Budź sćeŕpliwa a přećeŕp´ wšo,
    Hdyž křiž će trjechi wšudźe.

    Haj zraduj tež a wjesel so,
    Ty sprócniwy křižnošerjo,
    Tež za tebje wšo kćěje;
    A hladaj k njebju z wjeselom,
    Tam je naš wótcny kraj, naš dom,
    Tam naš duch zbóžnosć změje.