Noc

Złotne słyńco zejźo domoj,
Slědny błyšć juž zgasujo;
Noc se milna pušća dołoj
A wša stwórba k měru źo.

Gwězdźina pśez ńebjo kšaca
Ako rědna ńew´esta,
Z swětłym pasom se hokasa,
Kenž jo połny dejmanta.

Wóna sypjo słodke spańe
Na wšych mucnych cłow´ekow
A pódawa žognowańe
Do wšych chamnych cłonaškow.

W pólach, w gólach, wšudy spańe,
Słodki měr wšo pśikšywa,
Spokojne wótpocywane,
Wšudy swěta śišyna.

Noc, ty luba, och pśesćěraj
Twóje kśidła tež na mńo,
Nowe mócy zasej zběraj
A daj słodki měr do mńo!