Novella IX della Giornata I del Decamerone (Lumbaart)/81
Ona novela del Boccasc in del dialett de Varall
edit
I digh doca che ant ij temp dël prim re 'd Cipri, dòpo la conquìsta fàtcia dla Tèra Santa da Gotifredo di Buglione, l'è capità che na siora ëd Guascogna, an pelegrinàdgio l'è nà al Sepolcro e, tornand da là, rivà 'n Cipri, da vari balòiss l'ha stàitcia malament maltratà. E do ciò chiela lomentandsi senza nciun-a consolazion, l'ha pensà da né porté i soi lomenti al re; ma l'è statcij dicc che chiel l'era 'd vita ansì bassa e varo ëd bon che, not soltant ël vendicava not con giustìssia i dispressi dij àit, ma no soportava 'n infinità do coj vilment fàitc a chiel; ëd manera che chiunque 'l gh'eva quàich rùgino con chiel, a s'ësfogava fandghi quàich disprèssio o quàich insult. Ciò sentend la fomna, disperà dla vendeta, tant për sfoghé un pò la soa cica, l'ha pensà ëd vorèj rimproveré la miséria do col re; e, presentassi piangend dadnans a chiel, l'ha parlà paré: "Sior, mi i ven nota a la toa presensa për vendeta ch'i spèitcia dl'ingiùria ch'a m'è stàitcmi fàitcia; ma për vèighno na sodisfassion, mi i të pregh da mostremi comé che ti ët sopòrti coli ch'i sent ch'i ven-o fàitci a ti, përchè mi i pòssa, amparand da tì, soporté con pasiensa la mèia; la qual, ël Signor lo sa se, podend felo, la regalarèia vanté a ti, dal moment che 't ij sopòrti paré ben".
Ël re, fin-a alora stàitc pèich e poltron, come ch'as disveghièissa da 'n seugn, cominciand da l'ingiùria fàitcia a cola fomna, ch'l'è stàitcia fierament vendicà, l'è diventà severissimo persecutor dë tùicc coj che, contra l'onor dla soa coron-a, i esso cometù quaicòss d'alora an peui.
Giovanni Papanti, I parlari italiani in Certaldo, 1875, pag. 323