O sorte me crudél, o vite di serpínt
«O sorte me crudél, o vite di serpínt»
O sorte me crudél, o vite di serpínt,
o maladete jete spasamade!
O ciam aflite tant e cruzziade,
esempli a dut lu mont ed ’e so int.
Oimé! pussí bil è ch’jo vadi in vint
par tant avê di cur custiè amade?
Al fin speranze buine ziart m’à dade
in lâ a l’ombre me simpri fuint!
Jo foi disgraziât fion in te fasse
plui d’ognún altri invêr cu vive al mont,
ed anc’ sarai dapò mit ú t in casse.
No i ài pur mai falít d’un m í nim pont,
che puessi dî: O tradit ó r, mai lasse!
Ach í ’o cognòs s’tu fas di me un cont.
Ma s ó i di chei dal font
nass ú t sol par avê ogni martueri
Al mont sí cul mai fo ciasc ún, trist eri.