Ogahiy g‘azaliga muxammas

by Devoniy

Norasolar jomi vaslig‘a xumor o‘lmoq abas,
Ko‘yining gardi bila chashmi g‘ubor o‘lmoq abas,.
Xalqi olam ta’ni birla sharmsor o‘lmoq abas,
Sho‘xlar husnin ko‘rub bee’tibor o‘lmoq abas,
Bevafolar vaslin istab beqaror o‘lmoq abas.

Har kishi ko‘nglini bersa sho‘xlarg‘a nogihon,
Mehnatu g‘am ostida qaddini qilsa chun kamon.
Istasa gar lutf topmoqni alardin nogihon,
So‘zlaridur zahri qotil oni shahd aylab gumon,
Sodalikdin zahri qotilg‘a duchor o‘lmoq abas,

Yig‘lasang har dam tilab vaslini bo‘lmoq hamdami,
Yig‘lamoqdin ko‘zlaringda qolmasa qatra nami,
Zarra lutf aylab alar tarki jafo qilmas dami,
Yo‘q alarning lutfidin chun shodlig‘ning marhami,
Yo‘qni istab tig‘i g‘amdin dilfigor o‘lmoq abas.

Qajlik ila bu falakni ko‘r qarori yo‘qdurur,
G‘am chekar ishq ahli tunu kun g‘amgusori yo‘qdurur,
Sho‘xlarg‘a jon fido qilsang madori yo‘qdurur,
Qilsalar har va’da oning e’tibori yo‘qdurur,
Aldanib ul va’dag‘a bee’tibor o‘lmoq abas.

Xo‘blarning yo‘qdur oshiqlarg‘a unsu ulfati,
Xor o‘lub hijronida chekma balou mehnati,
Oshiqi bechorag‘a bo‘lmas muyassar vuslati,
Mumkin ermas chun alarning vasli bazmi g‘urbati,
Bas oni istab alar ko‘yida xor o‘lmoq abas.

So‘rmag‘aylar rahm etib ushshoq holin bilsa ham,
Yig‘lamoqdin ishq elining ko‘zlari ko‘r o‘lsa ham,
Ohu ashki ishq elidin bu jahon gar to‘lsa ham,
Kelmagaylar rahm etib hijronda oshiq o‘lsa ham,
Ro‘zu shab kelmaklariga intizor o‘lmoq abas.

Dilrabolarni ko‘rung rahmu vafo ko‘nglida yo‘q,
Bo‘lg‘ali ushshoq eliga oshno ko‘nglida yo‘q,
Qilg‘ali Devoniy komini ravo ko‘nglida yo‘q,
Ogahiy husn ahlini rahmu vafo ko‘nglida yo‘q,
Bas alar oldida ko‘zdin ashkbor o‘lmoq abas.