Page:Колхозонь эряф 1940-01-2 112стр.jpg

This page has been proofread.

110 Оцязоронь цёрась —

 

Куднясь шерьхкозевсь.

Сон азондозе брадонзонды, мезе ульсь ётай веть.

— Ну, лакафтода чай. Сиптяма чайда и тутама. Вдь минь тяни колма алашаньке. Тинь мезевок ашеде сода. Мон колма вет дежурендань тинь инксонт.

Ластясть синь колмоцьке алашатнень лангс и тусть. Ардсть аф ламос, и оцязоронь цёрась пешкодсь:

— Норавода, братт, мон юкстайне вальме лангс перчатканень.

Йомла братсь мярьгсь:

— Дай мрдан инксост.

— Ащеда тязк, монць молян.

Кодамовок перчаткат сон тоза ашезь юкста, а мрдась сяс, мес эсь пачканза арьсесь: тоса мезе-мезе улема.

Брадонза лоткасть фкя вастс, а сон мрдась меки. Ардсь куднять вальманц алу, а тоса марявихть корхтай ават.

Тя куднясольхть колмоцьке куйхнень авасна и тядясна.

— Эх! Юмафтозь цёранянень, мярьгсь тядясна.

— А тяни кода синь юмафтомат?

Йомла рьвяняц мярьги:

Тянь* тиемс шутя, можна арамс синь каршезост пяк чистай родникокс. Синь кодак ардыхть тоза ся-ся вастти, алашасна сизихть и мярьгихть: „Давай вайматама“, тя родникса симихть и ляпияхть.

Омбоце рьвяняц мярьги:

— Ся мезяма, эряви синь инголест арамс пяк цебярь марлюкс.

Эзонза шачест пяк цебярь марьхт. Кодак сускихть синь марьда и ляпияхть.

А колмоце рьвяняц мярьгсь.

— Ся мезяма, арама инголест пуховой тодукс. Сизихть синь алашасна, лоткайхть синь, мадыхть тодуть лангс и можнат опафтомс.

А бабась корхтась:

— Эх, рьвянят, ся мезяма, пильгсь кеподема менельти, омбоцесь катк ащи масторса; фкя потясь нолдама мастору, а омбоцесь кеподема менельти. Синь вельфкаст аф комотевихть, и минь нильсаськ.

Оцязоронь цёрась кулхцондозень и тусь брадонзонды. Пачкодсь тейст и мярьгсь:

— Айда, мон сявине перчатканень.

Тусть синь сяда тов, сатсть родник. И мярьгихть:

— Эх, симманьке састь.

Оцязоронь цёрась отвечась тейст: „Ожуда, мон васенда симан*.

Эрьхтезе плетканц мархта крезкс родникть, и тусь родниксь сыйса-верса шудема.

Вов, братт, симоледе тя ведьта, кда аф мон, и кулоледе тязк.