Page:Колхозонь эряф 1940-01-2 113стр.jpg

This page has been proofread.

богатырь 111

 

Синь тага тусть, сатсть марлю. Марлють маренза сяшкава мазыхть, што синь тяфтамот мзярдонга исть няенде.

— Эх, братт, пяк цебярьхть марьхне. Дайте ярхцатама марьда. Алашатнень тярдясаськ, катк ваймяйхть, — корхтай фкя богатырсь.

— Ожуда, братт, васенда мон сускан. Эрьхтезе колмоксть марлють плетканц мархта, и марлюсь тусь сыйса-верса шудема.

— Вов, братт, ярхцаледе ня марьда и юмаледе, кда аф мон.

Ластясть алашаснон лангс и тага тусть сяда ичкози. Сатсть пуховой тоду.

— Эх, братт, дайте тяза алашатнень андома лоткатама, а минць маттама тя тодуть лангс, — корхтай фкя богатырсь.

Оцязоронь цёрась мярьги:

— Ожуда, васенда мадан мон.

Сон эрьхтезе тодуть плетканц мархта крезкс, и пуховой тодусь тусь сыйса-верса шудема.

— Вов, мадолеме минь и люпшталемазь, вов и минь удолеме-ба. Ну, нятнень эзда, братт, ётаме, а тяни нинге — саттама баба, фкя пильгоц менельса, омбоцесь масторса. Сонь аф вельфканза, аф перьфканза аф ётават.

Синь тусть сяда тов и сатозь ся бабать, шаштсть малазонза.

Оцязоронь цёрать алашац корхтай:

— Ну, цёра, тямак ужяльде монь, ужяльдьк эсь пряцень. Эрьхтемак монь, штоба туст верхт эздон.

Оцязоронь цёрась эрьхтезе алашать — пеке алдонза вер тусь, и комотсь бабать вельфке. А кафта брадонзон бабась нилезень.

Арды оцязоронь цёрась киге и ваны: кить трваса кузнеця, эсонза кемгафтува горна. Эрязстоне сувась сон и корхтай кузнецненди:

Йордада* горнатненди кемгафтува клещат. Монь мельгам ласьки стама-стама ломань. Кодак пачкоди тяза, сон мярьги: „Дайте тя ломанть мон сивсан“. А тинь мярьгода: „Минь пельхтяма эздот, тонк вальмава кяльцень*.

Сёлгозь кузнецне кузнецять кенькшенц и учихть бабать эса. Сась бабась и ушедсь цёрать анама. А кузнецне корхтайхть:

— Минь пельхтяма эздот, тонк вальмава кяльцень.

Бабась тонгозе вальмава кяленц, и фатязь кемгафтува клещаса сонь кяльда. Кшнинь цинзерхнень мархта сотозь мокорьхненди. Лиссь оцязоронь цёрась и ушедсь пикссемонза.

— Давай монь браднень лихтить!

Бабась кармась эняльдема. Сон кодак кафксть хакстсь, и лиссть кафцьке брадонза целайнек, алашанек-мезнек. И эста нолдазе бабать.

Ластясть синь алашаснон лангс и тусть эсь кигаст. Пачкодсть кити, коса шоворсть синь марс.

Оцязоронь цёрась и мярьги:

— Ну, братт, кона коста саде тоза и арда.

И кажнайсь тусь эсь киганза.

8*