အခြားရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားရဟန်းကိုပင် သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၁-၈၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဘီလူးပူးဝင်သဖြင့် ရဟန်းတစ်ပါးက ထို (ဘီလူးပူးဝင်သော) ရဟန်းအား ရိုက်လေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဘီလူးပူးဝင်သဖြင့် ရဟန်းတစ်ပါးက သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ထို (ဘီလူးပူးဝင်သော) ရဟန်းအား ရိုက်လေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၆-၈၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောင်းမှုရှင်အား နတ်ပြည်နှင့်စပ်သော တရားကို ဟော လေရာထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောင်းမှုရှင်အား သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ နတ်ပြည်နှင့်စပ်သောတရားကို ဟောလေရာ ထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် သေလေ၏။ပ။
ထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၉-၉၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ငရဲလားမည့်သူအား ငရဲနှင့်စပ်သော တရားကို ဟောလေရာထိုသူသည် လန့်၍ သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသေစေ လိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ငရဲလားမည့်သူအား သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ငရဲနှင့်စပ်သော တရားကိုဟောလေရာ ထိုသူသည် လန့်၍ သေလေ၏။ပ။
ထိုသူသည် လန့်၍ မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၂-၉၃)
၁၈၉။ တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ် 'နဝကမ္မ' ကို ပြုလုပ်ကြရာ သစ်ပင်ကိုဖြတ်လှဲကြကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို "ငါ့သျှင် ဤဘက်မှ နေ၍ ဖြတ်ပါ"ဟုပြောရာ ထိုပြောသော ဘက်မှ နေ၍ ဖြတ်လှဲသော ထိုရဟန်းကို သစ်ပင်ပိ၍
