သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည် ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူပဏ္ဍုက်ကို နတ်ပဏ္ဍုက်ကို တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို ရဟန်း၏ အထံသို့ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော 'နည်းနည်း စားပြီးသော' (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ပ။ ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါ ဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲ ခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
၆၀။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူယောက်ျားကို နတ်ယောက်ျားကို တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော 'နည်းနည်း စားပြီးသော' (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
၆၁။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
