Page:Aesop a tháinig go h-Éirinn, Cnuasach a II.djvu/34

This page has not been proofread.

30

bainte as ag an ḃfiolar le buille d’iongam a ċoise deise, agus ḃí sé imṫiġṫe suas aṁf mar imṫeóċ’ an fplannc. D'iompuiġ san an caṫ, 30 agus ḃí an buaḋ ag na n-éanlaiṫiḃ.

Nuaif a ċonnaic an fgiaṫán teaṫair go raiḃ an buaḋ ag na h-éanaiḃ, ag an muintir n-ar ṫtig sé dfuim láṁa teó, do ṫeiṫ sé le n-a anam as an áit. D'imṫiġ sé agus ċuaiḋ fé 1 ḃfolaċ 1 bpoll 35 crainn.

ó’n lá san a leiṫ ní ṫaisbeánann an sgiaṫán leaṫair é féin i n-aon ċ???r 1 gcaiṫeaṁ an lae. Fanann sé go dtí tuitim na h-oíḋċe go mbíd na h-éin go léir imṫiġṫe a ċodlaḋ. Ansan bíonn 40 sé ag gluaiseaċt fa n-aṁsgarnaċ mar a ḃéaḋ biṫeaṁnaċ.

An Múineaḋ.

Ná bíoḋ aon iontaojḃ ċoíḋċe agat a' “ Taḋg an ḋá ṫaoḃ.”

45 “ Ní ṫagann an dá ṫráiġ Leis an ngobadán.”

21—AN LeórhAN AGUS AN FCAK.

Ḃí an fear ag fiaḋaċ. Ḃí fé ag leagaḋ na mbeiṫiḋeaċ allta go tiuġ leif na faiġdiḃ. Ḃí fgeón ionta aguf iad ag teiṫeaḋ uaiḋ ifteaċ 1 ndiaṁaraiḃ na coille.

5 “ Céanam,” arfa’n leóṁan, “ agus troidimíf