Page:Aesop a tháinig go h-Éirinn, Cnuasach a II.djvu/37

This page has not been proofread.

33

“is Leóṁan liom-fa gaċ aoinne ḋe m’ ṁór* ḟeisear,” arfa ’n mada-fuaḋ.

“ 1s geal teis an ḃfiaċ duḃ a ġearrcaċ féin,” arsa’n leóṁan.

An Muineaḋ. 30

Ní sa ċóṁaireaṁ a ḃíonn an tairḃe. go minic, aċ sa ṁianaċ.


23.—AN ḂNOḂ 1UACKA AGUS AN DA in.

Ḃi cfann ḃreaġ láidir dafaiġe ag fas ar port na h-aḃann. Ḃí bfoḃ luaċra ag fáf 1 n-aice an ċrainn. D’ḟeuċ an cfann ar an mbroḃ.

“ Mo ṫruaġ ṫú, a rud ḃoiċt!” arsa’n crann. “ Cad a ḋéanfair-fe nuair a ṫiocfaiḋ an ġaoṫ 5 láidtr ? Lúbann an puṫ beag is laige ṫú. Cad a ḋéanfair nuaṁ a ṫiocfaiḋ an stoirm ? ”

Ní dúḃairt an broḃ aon níḋ. Níor ḋetn sé aċ éisteaċt Leis an gcaint.

Úáinig an stoirm, stoirm nár ċuiṁin le h-aomne 10 a ḃí s«ar a leiṫéid. Do ċrom an broḃ s’ḃs g° talaṁ agus do leig sé do’n ġaoiṫ imṫeaċt os cionn a ċinn. Do ḟeasaiṁ an dair go teann ar feaḋ aḃfad. Ḃí na préaṁaċa fó ḋamgean sa talaṁ agus iad rḃ láidir. Fé ḋeireaḋ do ṫruinniġ 15 an ġaoṫ a neaft agus do ḟéid si go h-iongantaċ. Do ṫruinniġ an cfann a neaft agus ḟeasaiṁ sé

5