“?Ibayar ko?” kuanen Ibarra ya agto apokpokay
impakaingongot to; “salitaen tayo la ya no arum ya
oras. Pawil ki dia naani no ngarem ta maganat ak
natan.
“Ibaga yo labat no pigay labay yon ibayar!” kuanen Lucas ya ipapasout.
“Inbagak lad sikayo ya mansalita itayod arum ya agew ta natan et anggapoy tiempok!” kuanen Ibarra ya pinmalaloy ingongot to.
“?Anggapoy tiempo yo natan, sinyor?” kuanen Lu cas a tinepet ed bosis a napnoy pait, ya linmad arap nen Ibarra ya singa bilang agto palabasen; “? angga poy tiempo yon mangasikaso ed saray inaatey?”
“Pawil kayo dia naani no ngarem, kuanko lamet,” kuanen Ibarran inoman, a popokpokan toy petang na olo to; “natan walay dalawen kon agmakayari.”
“!Ah! nisesengeg ed sakey ya agmakayari lingoanan yo ray inaatey? Say isip yo lapod mairap so walan panagbilay mi............. ?
Ninengneng nen Ibarra tan agto pinasompal. “ !Agyo susubokey anos ko!” kuanto, insan imanla. Pinakpaknoyotan nen Lucas na mata ya manimimis na napnoy pankabusol.
“!Mapatpatnag ya apo to kan may angipaagew ed kinen amak.” Kuanton inmeremere ya nanguitem.
“Nanparpara ni dalan onkukurang ed sikayo!”
Insan to intoloy a nansalat na tono:
“!Et no maong kan manbayar.....sankaaro ita!”
