Ha uras nga aton isinusulod hikikit’an ta na didto an gobernadorsilyo, hi Kapitan Pablo, hi Kapitan Basilio, hi Lucas, an tawo nga may ulat ha bayhon, nga dako an kabido han kamatay han iya bugto.
Hi Kapitan Basilio nadaop hin usa nga didtuanon ngan napakiana:
—Maaram ka kun ano nga manok an dara ni Kapitan Tiyago?
—Ambot, senyor, kun ano; kanina han aga inabutan hiya hin duha nga manok, usa hini amo an buranting nga dinmaog han talisayon han Konsul.(4)
—Hunahuna mo atuhan hadin akon balawon?
—Kaiya daw la! Itataon ko iton akon balay ngan hinin akon bado!
Hadto ngahaw naabot man hi Kapitan Tiyago. Sugad han dagko nga mga himulang, nakakabado hiya hin kantong, dilana an saruwal ngan hipihapa an kalo. Ha luyo niya nahasusunod in mga bata nga nagdadara han buranting ngan hin usa nga manok nga ugis nga dako kaupay.
—Nasiring ha akon hi Sinang nga nagtitikaupay na hi Maria!— asya an sugat ni Kapitan Basilio.
—Waray na hiranat kundi maluya pa.
—Napirdi ka kagab-i?
—Gutiay; maaram ako nga nagdaog ka. Man gad pa ako makabawi.
—Ibubulang mo inin buranting? — napakiana hi Kapitan Basilio, nagkikinita han manok ngan iya inaro dida han bata.
—Ada, kun may pusta.
—Pipira imo ibubutang?
—Diri ko pabubuhian hin kulang hin duha.
—Nakakita ka han akon balawon?— nagpakiana hi
Kapitan Basilio ngan tinmawag hin usa katawo nga nabitbit hin gutiay nga manok.
Kinaptan ni Kapitan Tiyago ngan, katima kitaa han kabug-at ngan han mga hingbis, iduhol liwat.
—Pipira in ibubutang mo?— nagpakiana
—An imo la.
—Duha ngan lima kagatos.
—Tulo?
—Tulo!
—Tulo!
—Inin sunod!
