—Ikaw ngayan?— nagsiring hi Lucas, nagpapakawaray kalibutan; —ano? naruruyag hi imo mano han akon siring? o nakanhi ka pagpusta?
—Uunanhon namon in pakapusta hin napuyasan kami?
—Kun amo ito, naruruyag ka?
—Diri hiya buot! Kun pahuhudmon mo la kami, kay nasiring ka man nga nakilala ka ha amon...
Hi Lucas kinmalot han ulo, inunat an bado ngan sumiring:
—Oo, nakilala ako ha iyo; kamo amo hi Tarcelo ngan hi Bruno, mga batan’on ngan magbakod. Maaram ako nga an iyo maisog nga amay namatay tungod han tig-usa kagatos nga lamba ikinaadlaw nga iginlalatob ha iya hito nga mga sundalo; maaram ako nga waray niyo hunahuna hin panimulos...
—Ayaw paglabot hiton amon kaagi, — binmul-ang hi Tarcelo, an magurang; —nakakaraot ito. Kun waray namon bugto nga babayi, maiha na kami nga pinanmitay!
—Pinanmitay? An ginbibitay la an matalaw, an waray salapi, waray sinasarigan. Pananglit magkakurikuri, iito haraniay iton bukid.
—Ha ugis, gatos kontra karuhaan! — ginmuliat in usa nga linmabay.
—Pautanga kami maupat kapisos. . . tulo. . . duhanangamaya an manghod; babaydan namon unina hin doble, magtitikang na an soltada.
Hi Lucas kinmalot liwat han ulo.
—Tst! Ini nga salapi diri akon, ihinatag ini ni D. Crisostomo nga andam hadton karuyag magsunod ha iya. Kundi naabat ako nga diri kamo sugad hadton iyo amay; adto ngahaw in maisog, diri namimiling hin kalingawan.
Ngan pinmaharayo ha ira, matuod diri uraura.
—Karuyag na la kita, ano pa aton?— ngani Bruno. —Sama la an ginbibitay han ginpupusil: kita an mga kablas waray ta iba nga aabutan.
—Matuod, kundi hunahunaa iton aton bugto nga babayi.
Dida hadto, an sakob han alad naghawan bin tawo, magtitikang na an away, An mga tingog nagtikang hin pangukoy ngan an mga soltador ngan han paratadi nanhibilin ha butnga. Ha usa nga sinyas han sentenciador, adto nanhubad han mga takob han hinganiban ngan namaggim-
