- 135
wala sing malaktawan bisan isa ka taga, sa madamb nga bumoluthb. Ang mga ponograpo naglalanton, ang iban maayo, ang iban malain, ang iban nagkurogkurog, nagbaton ang isa kag isa sang iya marka. Ang makamitlang nga wala sing saydp nagbaton sing isa ka maayo nga marka, kag malain nga marka ang nakahimb sing kapin sa tatlo ka sayop.
Isa ka daku nga bata, nga may nawdng sang nagdamguhanon kag may buhok nga matiskog kag matig-a nga katulad sang mga buhok sa isa ka sepilyo, nanguy-ab tubtob nga umantad ang iya duha ka sag-ang kag humiwod nga umontay sang iya mga butkon, katulad sang didto sia sa iya hiligdaan. Nakita sia sang katedratiko kag buot niya sia nga paandaman.
— Oy! ikaw, ginatuyo, aba! Nano? Matamad ka man, ayhan wala ka sing nahibal-an sang imo leksyon, ha?
Si P. Millon indi lamang nga naggamit sing tinaga nga “ikaw” sa tanan nga bumoluthb, bilang maayo nga prayle, kundi naggamit man sia sang pulong nga tinindahan, kinabatasan nga natun-an niya sa propesor sang mga pagbulot-an nga kanoniko. Kon bala ang tuyb sang Pari amo ang pagpaluhod sa mga bumoluthb ukon ang pagpaubds sang mga balaan nga mandu sang guban-palamangkutan sang mga obispo, isa ka palaligban nga wala pa mahusay, wala’y sapayan sang mada mb na nga binaisbais nahanungdd sina.
Ang panusi, sa baylo nga magpaakig sa klase, nahimb pa nga kahalam-utan kag madamb ang nagkinadlaw; amo ang isa ka butang sa tanan nga adlaw. Apang, ang may katuyo wala magkadlaw; buklas nga tumindog, pinahiran niya ang iya mga mata, kag subong sang makina sang bapor nga pumatuyob sang ponograpo nagsugod sia sa pagmitlang:
— “Ginhatag ang ngalan nga espeho sa tanan nga kadaygan nga pinahining, nga sa kilan sang iya kasanag makahimb sing mga larawan sang mga butang nga nahamtang sa atubangan sang amo nga kadaygan; tungod sa mga kaundan nga nagahimb sini nga mga kadaygan, ginabahin sa mga es peho nga metaliko kag mga espeho nga kristal.....
— Dulog, dulog, dulog! — sagang sang katedratiko, — Jesus, daw ano nga langas! ... Yari kita sa mga espeho nga
