— Kag kon abi si don Custodio maghatag sing pamatok nga kabubut-on? —pangkot sang patay-paglaum nga si Pecson.
Ini wala nila pagsapaka, kay nalutb sila sa kaisipan nga ang butang indi pagpatulugon. Ang tanan nagtinulok kay Makaraig sa paghisayod kon paano niya malubad.
— Ang amo man nga pagpamatok ginhimb ko kay P. Irene, apang sa iya yuhom nga makahang nagsiling sa akon: — Nakadaog kita sing daku, natigayon naton nga ang aton hingyu maglakat padulong sa katigayunan, ang kasumpong napilitan sa pagbaton sang sumponganay ... kon madala naton ang painuino ni don Custodio, agud nga padayunon niya ang iya maalwan nga mga kabubut-on, maghatag sang iya pagpakamaayo, ang tanan aton madaog; ang heneral nagpakilala nga indi gid sia iya maghilabot.
Si Makaraig dumulog.
— Kag paano madala? —pamangkot sang isa nga gintakan.
— Si P. Irene nagpakita sa akon sing duha ka kalalangan...
— Ang Insik nga si Quiroga! —siling sang isa.
A! Daku nga butang ang mahimb ni Quiroga...
— Isa ka maayo nga dulot!
— Kon kubos, sikwayon niya nga indi sia mahiphipan.
— A huo! nahibal-an ko na, — tugda gilayon ni Pecson nga nagkadlaw. —si Pepay nga manogsaot.
— A, huo! Si Pepay nga baylarina! —hambal sang iban. Ini si Pepay isa ka madayaw nga babae nga nagpakilala nga isa ka maayo gid nga abyan ni D. Custodio: sa iya nagpalalapit ang mga kontratista, ang mga alagad kag ang mga manogsutsot kon may butang sila nga kinahanglanon sa bantog nga konsehal. Si Juanito Pelaez, nga abyan man sang manogsaot, nagtanyag sa paghusay sang palaligban; apang si Isagani naglungolunga kag nagsiling nga tuman na nga nagbulig si P. Irene kag kapin na man nga magpabulig pa kay Pepay sa tagsubong nga hulusayon.
—! Mangita kita sang iban nga kalalangan!
