Si Simoun nanumdom
— Pamatii, insik Quiroga, —siling niya nga daw wala magtalupangod, — pangakdan ko ang pagsukot sang mga nautang sa imo sang mga opisyal kag mga marinero, ihatag sa akon ang ila mga resibo.
Si Quiroga naghibihibi na man: wala sila sing ginhatag sa iya nga bi san ano nga resibo.
— Kon magkari sila sa pagpangayo sa imo sing kwarta. pakadtoa sila sa akon; luyag ko nga Iwason ikaw.
Si Quiroga nagpasalamat sa iya sing daku, apang bumalik na man liwat sa pagpanaghoy, naghambal nahanungod sang mga pulseras kag sinulit niya ang:
— Ang sigalela may huya pa.
— Karamba, —siling ni Simoun nga pinalapaw niya ang iya panulok sa insik nga daw buot niya sia tun-an. —Kinahanglan ko man gani ang kwarta kag nagsalig ako nga mabayaran nimo ako. Apang ang tanan may kahusayan, indi ako maluyag nga mag-usmod ka sa sina nga kadiutay nga butang. Abi, hatagi ako sing bulig kag buhinan ko sa pito ka libo ang siam ka libo ka pesos nga nautang mo sa akon. Patigayunon mo ang pagsulod sa adwana sang tanan nga luyag mo, mga kinahon nga mga lampara, mga salsaion, mga bahilya, mga saway, mga pesos nga mehikanhon; nagapanagtag ka sing mga ilulothang sa mga kombento?
Nagtangutango ang insik; apang dapat sia magpadanlog sa madamo.
— Tanan ako hatak tanan mga Pali!
— Hand talupangdi, —sugpon ni Simoun sa manubo nga tingog. —Kinahanglan ko nga patigayunon mo ang pagpasulod sang pila ka kaha nga mga pusil nga nag-abot karon nga gab-i ... luyag ko nga taguon mo sa imo mga aimasin; sa akon balay indi mag-igo tanan.
Kinulbaan si Quiroga.
— Indi ka magpakulba, wala ka sing maskin ano nga ka talagman; ina nga mga pusil pagataguon sing amat-amat sa pila ka balay, kag sa ulihe himuon ang isa ka pagpangusisa kag pasudlon sa bilanggban ang madamo nga tawo ... ikaw
