SI PLACIDO PENITENTE nagtaliwan sa klase nga sa iya dughan nag-awas ang kasakitan kag sa iya mga matá may masulub-on nga mga luhà. Dungganon siá kaayo sa iya ngalan kon indì siá paghilabtan, apang kon maakig siá, isá siá ka matuodtuod nga daganas, isá ka karabaw nga sarang lamang mapunggan sa atubangan sang kamatayon sang iya man kaugalingon ukón sang iya kaaway. Madamò nga pagpakahuya, madamò nga pagpakasakit, nga sa adlaw-adlaw nagpakurog sang iya tagipusùon, nga dirâ nagpasulód sa pagtulog sing katulugon sang mga man-og nga karón nagtilindog kag naghulolaghulag nga nagpalanihól sang kaaligutgot. Ang mga huní nagguób sa iyá mga palamatin-an nga may mga tinagâ nga pagyagutâ sang propesor, mga tinagâ sa hambal sang tagátindahan, kag daw ginpamatìáan niya ang mga bagrong sang tagsàon kag mga hinalakhak. Linibo nga bagay sa pagdumót nagdinagusò sa iya utok nga ang isá nagsalakay sa isa kag nadulà man gilayón katulad sang mga anino sa isá ka damguhanon. Ang iya kaaligutgot nga may kabaskog sang isá nga nadulàan sing pagsalig, nagsinggit sa iya nga dapat magtimalós.
— Placido Penitente, —silíng sang tingog, — ipakità sa tanán inâ nga pagka-lanubò nga ikáw may dungóg, nga ikaw anák sang isá ka puód nga isganán kag may pagka-lalaki diín ang pagpakahuyâ ginhugasan sing dugo. Ikáw Batanggasanon, Plácido Penitente! Pagtimalós, Plácido Penitente!
Kag ang pamatan-on nagngurob kag nagpapagot sang iya mga ngipon kag dinalasâ niya ang tanan sa dalan, sa taytay sang España, nga daw nagpangitâ sing away. Sa sini nga duóg nakita niya ang isá ka salakyan diín nagsakay ang Bise Rektor nga si P. Sybila, nga gin-updan ni D. Custodio, kag
