214
sang Pasig ang iya pag-ilig nga daw pilak, nga sa iya kaday. gan nag-iligpat ang matamad nga mga bukál, nagtiliyog, nag ulona kag nagbalalik nga ginsunód nila ang huyóp sang mga bulubohawi. Ang siudad nagluntad sa pihák nga pangpang kag ang iya maitúm nga mga padír daw mga matinagnàon, malikumon, nga nadulà ang iya kalaw-ay sa sanag sang bulan nga ang tanán iya ginhimò nga halandumon kag ginpatahúm. Apang si Simoun nagpalangurog liwát; daw nakità niya sa iya atubangan ang mabug-at nga nawóng sang iya amáy, nga napatay sa bilanggòan, apang napatay sa paghimò sang maayo, kag ang nawóng sang isá ka tawo nga labí pa gid kabug-at, isá ka tawo nga naghalad sang iya kabuhi sa iya, kay nagtuo nga patigayunon niya ang pagpanibag-o sang iya pungsod.
- Indi, indi akó makaisol, may balatyagon nga nabungát niya nga pinahiran niya ang balhas sa iya agtang, ang hilik utón hilingapusón na kag ang iya kadalag-an mapakilala sang akon kinamatarong... kon ginhimò ko ang subong sang inyo ginhimò natapos na akó... sapák sang mga butang nga halandumon, wala sing mga kaisipán nga indi matigayon! Kalayo kag salsalon sa balatian nga kanser, silutan ang kaduyogan, kag gub-on ugaling kon maglain ang galamitón. Indi, nakaisip na akó sing maayo, apang karón may hilanat akó... ang akon katarungan nagalaín... butáng nga kinaandan... kon malain ang akon nahimò sa tuyò nga maghimò sing maayo kag ang tuyò nagahilway sang mga kalalangan... Ang buhaton ko amó ang paglikáw sa akon sa katalagman...
Kag ang iya utok naggumon humigdà siá kag naghimulat sa pagtulog.
Si Plácido, sang madasón nga aga, namati sing masinulundon kag may yuhóm sa iya mga bibig, sa laygay sang iya ilóy. Sang hambalón niya siá sang iya mga bukò sa pagpangayò sang bulig sang prokurador sang mga Agustinos, walâ siá magpamatok, bisán magpamalabag; kundi hinunùo pa ganì, nagtanyag siá sa iya kaugalingon sa paghimò sinâ sa paglikáw nga magpagamó pa ang iya ilóy nga iya ginpangabáy nga
