- 235
—Huo, ginuo.
—Hanti... handà kamó!
Ang tingog humipos kag tinión sang ulihe ang kotse pumadayon sa paglakát. Si Pasayanlutò wala'y sapayán sang tanán niya nga pagpakalas-ay, indi mapunggan sa pagkibot:
—May ginapahitò, andamán ang mga palhok!
Kag sang mabatyagán niya nga ang iya lunsay wala'y unód, pumakinhol siá liwat sang iya mga abaga. Sa iya anó ang pulós kon magubâ ang langit?
Kag pinadayon niya ang paglakatlakat. Sang paglabay niya sa duhá ka tawo nga naghambalanay, nabunit niya ang isá sa ila, nga may mga rosaryo kag mga eskapularyo, nga naghambal sa tinagalóg:
—Ang mga prayle makahimò labí sangsa Heneral, indì ka magbinuang; iní siá mataliwan kag silá ila mapabilin. Basta nga himùon lang naton ang maayo, mahimò kitá nga mag- manggaranon. Ang tiliman-an isá ka lupók!
—Hugta, hugta! sang iya mga tudlò. kibot ni Pasayaniutò nga bumag-id Didto ang Heneral, kag dirí si P. Salví... Kailó ang pungsod!... Apang sa akon anó?
Kag pinakinhol niya ang iya mga abaga kag dungán nga nanuplà sa duhá ka hagyù nga sa iya amó ang tandà sang labí nga pagpakalas-ay, pinadayon niya ang iya mga pagpanilag.
Sa karón ang mga kotse nag-alabót nga nagdinalagan sing wala'y tapang, nagdululog sing hinali sa luyó sang ganhaan nga nagdul-ong sang mga tawo sa mataas nga katilingban. Ang mga ginang, maskin halusón mabatyagán ang kabugnaw, naggalamit sing matahúm nga mga tsaliko, malagpad nga mga panyù nga suklà kag patí ang mga abrigo nga ginagamit sa panahón sang tigtulognaw; ang mga lalaki, nga nagsuluót sing mga prak kag nagkolorbata sing putî naggamit sing mga sobretodo; ang ibán ila gin-ablay sa ila mga butkon sa pagpakità sang malahalon nga mga apuro nga suklà.
Sa gubán sang mga tumalan-aw, si Tadeo, ang nagmasakít sa tión nga magapanaog ang katedrátiko (propesor), nagbuylog sa iya kasimanwa, ang bag-uhanon nga nakità naton nga nagantos sang mga malain nga nagkahanabò sa sayóp nga pagbasa sang mga pagsulondan ni Descartes. Ang bag-uhanon tamà ka
