ANG danyag sa sulod sang teatro tuman kasadya; napunô sang mga tumalan-aw, kag sa entrada heneral, makità ang madamò nga tawo nga nagtilindog sa mga alagyan, nga nagbalatak sang ila mga ulo ukón ulo ukón naglilingling sa ulót sang mga liog ukón mga dulonggan. Ang nabuksan nga mga palko, nga ang kalabanan napun-an sing mga babáe, daw mga kanastro nga napun-an sing mga bulak, nga ang ila mga sinipád ginauyóg sang mahinay nga dupoydupoy (gikan sa mga abaniko), kag sa diín nagbinagong ang madamò nga sapátsapát. Apang sanglit may mga bulak nga may mahamót kag maisog nga kaamyon, mga bulak nga makamamatay kag mga bulak nga makapalipay, sa mga kulokanastro sa aton teatro nagpangamyon man ang kasubong nga mga kahamót, mabatián ang mga hinambarù, mga sinugilanon, mga tinagâ nga makahang kag makabagras. Tatlo ukón apat lamang sang mga palko ang wala pa sing unód wala'y sapayán nga tamà na kaulihé ang taknà; sa ikawaló kag tungâ ginpasayod ang pagsugod sang programa, napulò kag limá na lang ka minuto kag mag-ikasyám, kag ang kumbong wala pa mabatak kay ang lya Taslangdon wala pa mag-abót. Ang mga tagá-entrada heneral, nga tinak-an kag ginpiutan sa ila mga lingkuran, nagginahod nga ginpusdak nila ang ila mga tiíl kag binayó nila ang salóg sang ila mga baston.
—Bum-bun-bum! Buksan na ang telón! ang telón! bum-bum-bum!
Ang mga artilyero walâ maulihé sa mga nagginahod. Ang mga humalangad ni Marte, nga amó ang pagtawag sa ila ni Ben Zayb, walâ maayawi sini nga músika; nga naghulonâhunà
nga didto silá sa halampangan sang mga toro, naglayaób sa mga ginang nga nag-agi sa ila atubangan nga nagmilitlang
