Ginhimulatan ni Basilio ang pagpugong sang iya kaugalingon. —Madamo ang maumid? —sulit niya nga daw may ginbasa sa mga panulok sang iban; kag sanday sin-o?
— Mga tumoluon, madamo nga tumoluon!
Si Basilio wala maghunahona nga bagay ang pagpangusisa pa gid kay ginkatahapan niya nga basi masapwan sia, kag ginbalibad niya ang pagduaw sa iya mga masakiton, nagpalayo sia sa guban. Isa' ka propesor sa klinika nakasumalang sa iya kag hinay nga hinamboy sa iya abaga ang iya kamot — ang propesor abyan niya —pinangkot sia sing mahinay:
— Nakabuylog ka sa panihapon kagab-i?
Si Basilio nga yara sa amo nga kahimtangan sang panumdoman sang masumalang sia, naghunahona nga iya nabatian sang isa ka gab-i. Sang isa ka gab-i amo ang ila pagsngilanon ni Simoun. Buot sia manaysayon.
— Isugid ko sa imo, — nagkurog sia, — nga sanglit si Kapitan Tiago may malain nga pamatyag kag labor pa tapuson ko ang kay Mata...
— Maayo nga wala ka magkadto, —hambal sang propesor. — Apang katapo ka sang talapuanan sang mga tumoluon?
— Nagabayad ako sang akon balayran...
— Hanti kon amo, tudlban ko ikaw: pauli ka gilayon nga daan kag gisia ang tanan nga papel nga yarlk sa Imo nga makapalain sa imo.
Pinakinhol ni Basilio ang iya mga abaga. Wala sia sing maskin ano nga papel, may mga nasulat sia sa iya pagpamulong, wala na sing iban.
— Kag si Gg. Simoun?...
— Si Simoun wala sing labor sa nahanabb, salamat sa Dios! —sugpon sang mediko. —Wala’y palad nga napilasan sia sang isa ka kamot nga wala mahibal-i kag yara sia karon sa hiligdaan. Indi, diri may nagagawi nga iban nga mga ka mot, apang indi magkubos sa katalagman.
Guminhawa si Basilio. Si Simoun amo lamang ang makabutang sa iya sa malain. Wala’y sapayan nanumdom sia kay Kabesang’ Tales.
— May mga tulisan... ?
— Wala, itsoy, wala Iwas sa mga tumoluon.
