ANG KAMATAYON NI KAPITAN TIAGO kag ang pagbilanggo kay Basilio nasayran gilayón sa puód, kag sa dungóg sang kubós nga mga pumoluyò sang San Diego masilíng naton nga labi nga ginbatyag ang nahanungód sa ikaduhá kag amó lamang ang ginhambal. Kag sanglit amó ang ginhulát, ang balità nabatián sa nagkalainlain nga bagay, may mga sugid nga masubô, makakulogmat. ginsaysay ang butang nga wala mahangpi, ang mga kulang gindugangdogangan sang mga banâbanà, iní ginbilang nga mga butang nga nahanabò kag ang bahoy nga gintuga sing amó iní nagpahadlok sa iya man lamang mga tagpatok.
Sa banwa sang Tianì ginsugid nga, indi maglidan, nga ang pamatan-on igatapok kag ginsigahúm nga sa panahón sang byahe luthangón siá. Ang mga mahadlukon kag mga wala'y paglaum walâ maayawi sini kag naghinambal sang mga pagbitay kag sang mga pagbista sa hukmanan militar; ang Enero isá ka malubhà nga bulan, sa Enero yadto'ng sa Cavite kag yadto silá maskin mga kura, ginpamitay; labí na gid ang kailó nga si Basilio, nga walâ sing umalapin bisán mga abyan...
—Ginsingganan ko na siá! —panaghoy sang Hukóm sa Paghidait nga daw makaisá nakalaygay man abi kay Basilio.—Ginsingganan ko na siá!...
Ginpaabót yadto!—sugpon ni Utod Penchang.—Nagsulód siá sa simbahan, kag sang makità niya nga daw bulingón ang nabenditahan nga tubig, walâ niya paggamita sa pagpangurós! Naghambal siá sang mga sapátsapát kag mga balatian, abá, silot sang Dios! Bagay inâ sa iya! Paano ang nabenditahan nga tubig makapalatón sang mga balatian! Baliskad pa
ganì, abá!
