Sang pagligad sang daku nga tigulang, nagsampot ang tatlo ka Mago nga Hari sa magagmay nga mga kabayo nga nagsilirbi, labí na gid ang iya sang hari nga maitúm nga si Melchor nga daw hamagon niya ang ila sang iya kaupdanan.
—Indi, indi mahimò nga sadto may mga gwardya sibil, —pamat-od sang kotsero nga may kahisà sa iya balatyagon sadtong' malipayon nga mga panahón.— Kay indì ganì, ina'ng maitúm nga ginapahanugotan sinâ nga mga hampang sa luyó sina'ng duhá ka katsilà (Gaspar kag Baltazar) nagkadto na sa bilanggòan.
Kag sanglit nakità niya nga ang maitúm may korona kag hari man nga katulad sang duhá ka katsilà, bagay gid lang nga nanghunâhonà siá sang hari sang mga indyo kag guminhawa siá.
— Nakasayod ka, ginuo, —pamangkot niya sing matinahuron kay Basilio, kon ang tuó niya nga tiíl nahilway na?
Pinasulit ni Basilio ang pamangkot:
—Tuó nga tiíl ni sin-o?
—Sang hari! —sabát sang kotsero sing mahinay, nga ginlikman niya sing maayo.
—Sin-o nga harì?
— Ang aton hari, ang hari sang mga indyo...
Si Basilio nagyuhóm kag pumakinhol sang iya mga abaga.
Ang kotsero guminhawa uli. Ang mga indyo sa kaumhan may gintipigan nga isá ka sugilanon nga ang ila hari, ginbilanggo kag ginkadenahan sa lungib sang San Mateo, magaabót isá ka adlaw sa paglwás sa ila sa panglupig. Sa tagsa ka gatós ka tuig ginbugtò niya ang isá sang iya mga kadena, kag karón ang iya mga kamót kag walá nga tìíl nahilway na; ang nabilín na lang amo ang tuó. Iní nga harì ang nagpatay-og kag nagpalinog kon mangusóg kag maghulag; makusog siá kaayo nga, sa pagpangamusta sa iya, ginduholan siá sing tul-an, nga kon iya matandog madugmok. Indi nila masaysay kon tungód sa ano, gintawág siá sang mga indyo
