—Maayo, maayo! Husayon lang naton sa ulihe ang balayran! —silíng ni don Basilio sa maayo nga kabubut-on.
Ang kura maluyag man sang isá ka pares nga aritos sang babae kag nagtugon sa Kapitán nga baklon.
—Luyag gid nakon inâ. Husayon lang naton ugaling ang mga balayran.
—Ayaw ka magpalibóg, Padre Kura,— hambal sang butanan nga tawo nga maluyag man makighidait sa mga tagásimbahan.
Ang isa ka malain nga balità sang Kura saráng makahatag sa iya sing daků nga libóg kag makapahinguyang sa iya sing pilů: ang amó nga mga aritos pilit nga mga dulot. Si Simoun sa amó nga tión nanghunâhonà sang iya mga alahas.
—Ini nga tawo makahas! honâhonà sang tumolùon.— Sa tanán nga duóg naganegosyo... Kag kon patihon naton ang isá ka tawo, ginbakál niya sa pilá ka tawo sa katungâ nga mga bili ang mga alahas nga ginbaligyà man niya agúd ipangdulot... Ang tanán naganegosyo sa siní nga pungsod lwás lamang kami!
Kag pumadulong siá sa iya baláy ukón sa balay ni Kpn. Tiago, nga ginpuy-an sang isá ka tawo nga masaligan. Iní nga may daku nga pagtahod sa iya kutob sadto'ng makità niya siá nga nagpamusbos nga may katawhay katulad sang nagbusbos lamang sang mga manók, naghulát sa iya agúd hatagan siá sing mga balità. Ang duhá sang iya mga mamumugón ginbilanggò, ang isá igatapok . . . ang pilá ka karabaw nagkalamatay.
—Inâ sa gihapon, mga butáng nga dumàan! — sabát ni Basilio nga malain ang buót.— Sa gihapon ginabaton mo akó nga may amó man nga mga panumbunganon!
Ang pamatan-on, nga walâ magmapintas, sanglit sa tagdiutay gin-akigán man siá ni Kpn. Tiago, luyag man siá nga magpangakig sa mga tawo nga naidalúm sa iya pagdumala. Ang tigulang nangità sing bag-o nga balità.
—Napatay sa aton ang isá ka umalagsa, ang tigulang nga nagatatap sang talunan kag ang Kura indì maluyag magpalubóng sa iya bilang imol, nga nagsilíng nga ang iya agalon inanggaranon!
