SA SINI NGA MGA BUTANG nanghunâhonà si Basilio sang pagduaw niya sa lulobngan sang iya ilóy. Buót na siá mabalik sa banwa, sang daw nakità niya ang isá ka kasanag nga umontay sa tungâ sang kakahuyan kag nabatián niya ang rinagamak sang mga sangá, lagpok sang mga tikáng, kinalas sang mga dahon... Ang sanag napalong, apang ang gahod nag-amát athag, kag sa hinali nakità niya ang isá ka landong nga gumwâ sa tungâ sang duóg, nga nagtikáng padulong sa diín siá.
Si Basilio sa iya ugali indi matinuohon sang kadiwatahan kag labí na gid sang tapos siá makahiwà sang mga bangkay kag makatabang sang pilá nga tagumatayon; apang ang sinadto nga mga sinugidsogid nahanungód sa amó nga namatyan nga duóg ang taknà, ang kadulóm, ang mamingaw nga hagong sang hangin kag ang pilá ka sugilanon nga nabatián niya sang bata pa siá, naghatag diutay nga kahadlok sa iya panumdoman kag binatyag niya nga nagbaskog ang pagkubákobá sang iya dughan.
Ang landong nagdulog sa pihák sang baliti kag saráng makità sang pamatan-on lapós sa gihâ sa ulót sang duhá ka gamót nga sa madugay nga panahón nagdalagkò katulad sang mga punò sang kahoy. Pinagwâ niya gikan sa sulód sang iya panapót ang isá ka lámpara nga may masanag nga lente nga binutang niya sa dutà kag nagsilak sa mga botas nga inogsakay sa kabayo: ang ibán natago sa kadulóm. Ang landong daw nagkùot sa iya mga bolsa, sang ulihe nagdungók sa pagsuksok sa utbong sang isá ka mabug-at nga baston sang isá ka pala. Dakû ang katingala ni Basilio sa pagkilala sang iya dagway nga kaangay sa iya ni Simoun. Sa pagkatutuo
siá gid.
