Umontat si Simoun kag hinikap niya ang iya agtang. Ang bulan nagdilag kag nagtunton sang iya maluya nga kasanag lapos sa mga sanga.
Sa iya bukay nga mga buhok kag pangguyahon nga mabug-at, nga ginasilakan gikan sa ubos paibabaw sang sanag sang lampara, ang manog-alahas daw kalag nga paktakon sang talunan nga daw may ginapanumdom nga butang nga malain. Si Basilio, nga naghipos sa atubangan sang amo ka tigdas nga pamasulbasol, namati nga nagaduko. Si Simoun nagpadayon:
— Nakita ko nga ginsugdan ina nga hublag kag naagihan ko ang mga gab-i sang pagbakhb, kay nahangpan ko nga sa amo nga pagkalanubb may mga panumdoman kag mga tagipusuon nga tumalagsahon nga nagabalatas sa isa ka kawsa nga ginatuohan nila nga maayo, samtang nga sa kamatuoran nagapalangabudlay sila batok sa ila pungsod .. Makapila nga buot ako maghambal sa inyo, nga ma gpakilala sang tunay ko nga pagka-tawo kag alungayon kamo nga indi magpabuyo! Apang tungod sang kabantugan nga ginadala ko, ang akon mga tinaga bilangon pa nga malain kag ayhan makahatag pa sing taligmato nga hitabo ... Makapila nga buot ako magpakigkita sa inyo Makaraig, sa inyo Isagani! May mga tion nga nanghunahona ako nga patyon sila, nga luyag ko sila laglagon...
Dumulog si Simoun.
— Kag amo ini ang katarungan kon ngaa nga pabay-an ko ikaw nga mabuhi, Basilio, kag ginataya ko ang akon kaugalingon nga ikaw sa isa ka maskin ano nga pagligdas magakakas sang akon tabon isa ka adlaw ... Ikaw nakakilala kon sin-o ako, nakasayod sing maayo kon daw an6 ang akon pagbatas, magpati ka sa akon; indi ka katulad sang timawa nga nagatan-aw sa kay Simoun nga manog-alahas nga manoglibod nga nagasud-o sa mga punban nga maghimb sang mga kalakasan agud yadto’ng mga mahalitan magbalakal sa iya sing mga alahas ... Ako ang Hukom nga maluyag maghalit sang isa ka paagi nga nagagamit sang iya kaugalingon nga mga krimen, nga nagapakig-away sa iya nga ginadayaw sia ... Kinahanglan ko nga bu'igan mo ako, nga gamiton mo ang imo
