This page has been proofread.
88
lang kanunay sa kuwarta, kadaghan niya uyamoi
luwasa sa mga kalisud! Walá na maka-ilái
Oo; maó gayud kini ang kalibutan. Kung
kita anaa sa itaas, ang tanan magahangad kana-
to, magayamyam sa dakung pagtahod sa atong
ngalan, magapunó kanato sa dalayeg; apan kung
kita mahulog, walá na kanatoy manlingi ang mga
higala mangalimot dayon, wala nay makailá kana-
tó. Ug kun ning kahimtan ra, kitá musangpit, ang
atong tingog, dili dunggon, kanato walay mutagad
ag kitá isalikway pa hinoon... ¡Oh! Kálibutan. Ka-
libutan!
i Leon wald mahagtingog, miduko ug puno
sa kaulaw, milakat. Linumsan sa kasakit ug sama
sa usa ka bu ang, siya nagapatoratoy lamang: ¡Wa-
lay gidulong!
Niadtong higayona, ang hunahuna niya nahi.
sama sa usa ka sakayang walay bansa'an ng na
bugtu.an sa lawig: gianod sa masulogong dagat
sa handumanan. Ang tanang kaagi niya, giken
niadtong mga malinawng adlaw sa kabata, hang-
tad sa panahon sa kalipay ug unyá, ss dayon na
ang kasakit, ingog nagabatog bag-ong kinabuhi,
nabanhaw ug iyang gisubay. Pagpanggá sa ama-
han, mga parayeg sa hinigugma, mga masipang
halox, gakús, sa-ad ug panumpa niini, mga bula-
wanong nilang damgo, pegaalig sa unaabut. ¡iyang
gibati pagbalik! Ap-n jay! sa kalít daw unús
nga milumpag niadtong tanan, mipuli dayon ka-
niya ang kasakit, ang kasakit nga nagapunó sa
luha sa iyang kinabuhi, naga hiló sa iyang ka
singkasing ug nagapatay sa iyang kalag...
¡Ah! magaunsa pa ako dinhi sa kalibutan?—
luwasa sa mga kalisud! Walá na maka-ilái
Oo; maó gayud kini ang kalibutan. Kung
kita anaa sa itaas, ang tanan magahangad kana-
to, magayamyam sa dakung pagtahod sa atong
ngalan, magapunó kanato sa dalayeg; apan kung
kita mahulog, walá na kanatoy manlingi ang mga
higala mangalimot dayon, wala nay makailá kana-
tó. Ug kun ning kahimtan ra, kitá musangpit, ang
atong tingog, dili dunggon, kanato walay mutagad
ag kitá isalikway pa hinoon... ¡Oh! Kálibutan. Ka-
libutan!
i Leon wald mahagtingog, miduko ug puno
sa kaulaw, milakat. Linumsan sa kasakit ug sama
sa usa ka bu ang, siya nagapatoratoy lamang: ¡Wa-
lay gidulong!
Niadtong higayona, ang hunahuna niya nahi.
sama sa usa ka sakayang walay bansa'an ng na
bugtu.an sa lawig: gianod sa masulogong dagat
sa handumanan. Ang tanang kaagi niya, giken
niadtong mga malinawng adlaw sa kabata, hang-
tad sa panahon sa kalipay ug unyá, ss dayon na
ang kasakit, ingog nagabatog bag-ong kinabuhi,
nabanhaw ug iyang gisubay. Pagpanggá sa ama-
han, mga parayeg sa hinigugma, mga masipang
halox, gakús, sa-ad ug panumpa niini, mga bula-
wanong nilang damgo, pegaalig sa unaabut. ¡iyang
gibati pagbalik! Ap-n jay! sa kalít daw unús
nga milumpag niadtong tanan, mipuli dayon ka-
niya ang kasakit, ang kasakit nga nagapunó sa
luha sa iyang kinabuhi, naga hiló sa iyang ka
singkasing ug nagapatay sa iyang kalag...
¡Ah! magaunsa pa ako dinhi sa kalibutan?—
