Page:Catilína - Ua Laoghaire.djvu/71

This page has not been proofread.
65
CATILÍNA

idir sinn agus an Ċaṫair agus an tsLuaġ eile idir sinn agus an ĠaiLlia. Ní leogfaḋ easba arḃair, agus easba neiṫe eile, ḋúinn fanṁaint anso a ṫuille, bíoḋ gur ṁian linn go mór fanṁaint. Pé treó ’n-a dtaḃarfimíd aġaiḋ is le faoḃar a ċaiṫfimíd an tsliġe a ḋ’osgailt dúinn féin. D’á ḃríġ sin isí mo ċóṁairle ḋíḃ aigne ḋána ḃeiṫ agaiḃ agus ḃeiṫ ullaṁ; agus nuair a raġaiḋ siḃ isteaċ sa ċaṫ, a ċuiṁneaṁ i nḃúr n-aigne go ḃfuil ag gaċ fear agaiḃ, ’n-a láiṁ ḋeis féin, saiḋḃreas, onóir, glóire, ċóṁ maiṫ le saoirse agus Le h-aṫarḋa. Má ḃeirimíd buaḋ tá gaċ aon rud i n-áiriġṫe againn, flúirse lóin, na h-áitreiḃ agus na saor-ḃailte ar osgailt dúinn. Má ġéillimíd tré imeagla beiḋ na neiṫe céadna san i n-ár gcoinniḃ. Ní ḃeiḋ áit ná cara ’n-a ḋíon do’n t-é náċ díon dó a ċlaiḋeaṁ féin. D’á éaġmuis sin, a ḟeara, ní h-ionan cúis trooa againne agus acu-san. Táimíd-ne ag troid ar son ár n-aṫarḋa, ar son ár saoirse, ar son ár n-anama. Is fánaċ an gnó dóiḃ-sin ḃeiṫ ag troid ċun cóṁaċta ċimeád ag beagán daoine.

“Gaḃaiḋ ċuċa le breis dánaċta d’á ḃriġ sin agus cuiṁniġiḋ ar an gcróḋaċt is dual sínsear díḃ a ḃeiṫ ionaiḃ. Ní raiḃ bac orainn ár saoġal do ċaiṫeaṁ ar díbirt, fé ḟíor ṫarcuisne. Ní raiḃ bac ar ċuid agaiḃ, nuair a ḃí ḃúr gcuid féin caillte agaiḃ, fanṁaint sa Róiṁ ag cur dúil i gcuid daoine eile. Do ṫuigḃúir gur ġnó aiṫiseaċ é sin, gnó ná fuiLiceóċaḋ fir, agus do ṫánḃúir ar an ngnó so. Má’s mian liḃ dul as an ngnó so anois tá gáḋ le dánaċt agaiḃ. Ní ḃfuair aoinne riaṁ síoṫĊáin i n-inead cogaiḋ aċ le buaḋ. Ḃeiṫ ag braṫ ar ḋul saon le teiċe,