Page:Charaktery - Nalkowska.djvu/11

This page has been validated.



MĘŻCZYZNA. Do loży weszła powoli Ewa ze swą młodą i sympatyczną kuzynką. W głębi usiadł mąż obu, pan spokojny i mało czego ciekawy.

Loża natychmiast pociągnęła ku sobie wszystkich oczy. Ewa — to piękność głośna, o źrenicach, jak oksydowane srebro, o wielkich rzęsach żałobnych, o gęstwie włosów, dźwiganych na głowie monarszej, o linji ust, zastygłej w wyraz dumy i woli. Klejnoty, ubiór i cnota czynią ją nieporównaną i jedyną.

Kobiety poprostu nie mogły zrozumieć, patrząc. Skandal powszechnie był znany i obudzał zgorszenie. Wiadomo że piękna pani jest nieszczęśliwa, że uboga przygarnięta kuzynka odebrała jej męża, serce i łoże.

Siedziała trochę w tyle, w cieniu jej piękności. Wątła, drobna jej postać znikała w czerni skromnej sukienki. Miała twarz małą, oczy

7