This page has been validated.
AGENOR, ALBO STAROŚĆ PRZYKŁADNA. Agenor po wieloletniej, użytecznej dla innych pracy, usunął się przy schyłku dni swoich od zgiełku świata w ubogie zacisze wiejskie. Dom jest stary, lecz odnowiony starannie. Wokoło ogród niewielki z paru pięknemi drzewami zdziczałych czereśni. Dalekie przestrzenie łąk i pól, które widać z okien domu, nie należą już do Agenora. Uważa on jednak, że tak jest lepiej, gospodarka na roli nie pociągała go nigdy.
Agenor wie, że przy ograniczeniu ścisłem zakresu wrażeń, życie wewnętrzne rozrasta się, jak jemioła. Daleki był od tego, aby pragnąć zaznać jaknajwięcej. Praca naukowa, której oddawał się był od młodości, skłaniała go zawsze do zacieśniania sobie terenu życia. — Ze wszystkiego, co byłoby możliwe, wykroił
69
