13
VII.
An Scoláire.—Go mbeirimíd slán ar an am so arís, atá an foġṁar dá ḃaint. Dia ḋíḃ, a ṁná. An ag ceangal atá siḃ?
Na Mná.—Dia a’s Muire ḋuit a’s Pádraig.
S.—Is trom an gort arḃair í, bail ó Ḋia a’s ó Ṁuire uirre.
Na Mná.—a ṁaite, seaḋ, ba ġnáṫaċ léiṫe. Ḃí an ṗáirc seo riaṁ go maiṫ ċum barraí, agus i mbasa is maiṫ an práta ḃíoḋ ann leis.
S.—Ó ṁaiseaḋ, deacair orra mar ṗrátaí, atá siad an-ṫaomnaċ, atá gaċ aon rud ar a dtí. Baineann sé le deallraḋ ná hoireann siad do nádúir na talṁan. Atá siad díreaċ ar nós an turcaiḋe. Atá an doṁan peataireaċta ag baint leo. Ó áit strainséarḋa ṫángadar an ċéad lá, an práta agus an turcaiḋe. Do ṫeipeadar [ṫeibeadar] ċeana orainn agus b’ḟéidir go dteipfidís arís. Annsin do ḃeaḋ gorta againn. Agus naċ aindeis ḃeiṫ ag braṫ ar a leiṫéidiḃ sin?
Bean Ċeangail.—Ó ṁaiseaḋ, níl aon rud ann naċ cainteanna; níl aon rud níos milse ná an práta. Níor ḃfiú liom suiḋe ċum dínnéir gan iad. Féaċ ar an bpunann sin. Beir uirre, meáḋaiġ an ṁeáḋaċtain [meaḋaċan] atá innte.
S.—Níl aon tuairim agam innte, naċ [aċt] féaċann sé go breáġ buiḋe, slaċtṁar, agus meáḋta leis.
B. Ċ.—Maite, sí an ṁeáḋaċtain go léir aċt an toraḋ do ḃeiṫ innte.
S.—Nár ṁaiṫ an rud í an tuiġe?
B. Ċ.—Ó is maiṫ í an tuiġe do’n té d’oirfeaḋ sí ḋó naċ an té ná hoirfeaḋ b’ḟearr ḋó toraḋ an ġráinne.
S.—Agus ná beaḋ an oiread tairḃe ḋó sin innte le haoinne? Naċ luaċ airgid í dá mbaḋ aṁlaiḋ ’s dó í ḋíol?
