¡Pudno ta saom!
Dagidi dua nga agkabsat inda sinapol ni Lucas kadagiti purok-purok.
Apaman a inda nakita, nagsardeng ni Tarsilo.
—¡Saan! jpumanawta ditoy, mapukawta ditoy! —kinunana.
—¡Inka no kayatmo, siak umannugutakon!
—¡Bruno!
Dakes a gasat, ta adda maysa a tao nga immasideg kadakuada, iso a nagkuna:
Pumustakayo? Innak ita burik.
Dagidi dua nga agkabsat saanda a simmungbat.
—¡Logro!
—Mano? —sinaludsod ni Bruno.
Daydi tao binilangna ti kuartana a balitok a saggapat a pisos: ni Bruno kitkitaenna a di pay umangesen.
—Adda dua gasot ko; jti lima pulo mangabak iti uppat a pulo!
—¡Saan! —kinuna ni Bruno nga awan kitakitna, mangikabilkay . . .
—¡Ala wen! jti lima pulo mangabak iti tallo pulo!
—¡Dublianyo no kayatyo!
—¡Ala wen! ti burik, manok ni apok, ket nangabakak itay; ti sangagasot mangabak iti innem a pulo.
—¡Nalpas ti tulagen a! Aguraykayo ta innak mangala iti kuarta.
—Ngem siak ti agiggem, —kinuna daydi maysa, ta saan nga agtalek iti langa ni Bruno.
—¡Padana kaniak! —insungbat toy, ta agtalek kadagiti gemgemgemna.
Sana tinaliaw ti kabsatna, ket kinunana:
—No agbatika, innak.
Ni Tarsilo nagpanunot: ayatenna ti kabsatna ket ayatenna met ti sugal. Dina mabalin a baybay-an a rnaymaysa ket indayamudumna: ¡Ala!
Immasidegda ken Lucas; toy nakitana ida nga agturong kenkuana ket immisem.
—¡Kaka! —kinuna ni Tarsilo.
—¿Ania?
—¿Mano ti itedyo? —sinaludsudda a dua.
