aklunenyo ti paringgor ti Hi, tumipunkay iti Hi, diyo kallaikian a ipangag dagiti as-asog ti Hi, patuladanyo dagiti dadduma, ipaawatyo ti anag ken no ania dayta nagnaganenda iti Daga a nakayanakan!
—Ti dawaten ti Hi saan a mabalin; masapol ti aguray.
—¡Aguray, ti panaguray kaibatuganna ti panagtuok!
—No innak dawaten, indakto katawaan.
—¿Ket no arnpayagennakay ti Ili?
—¡Uray inton kaano! saanto a siak ti mangidaulo kadagiti tattao a mangipakat iti pigsada a manggun-cd iti saan a namnamaen ti Turay a maitutop, saan! Ket no kas ta innakto makita a dagiti tattao aramatenda ti igam, agyanakto iti abay ti Turay, ket innakto busuren ida, ta saankunto a bigbigen a isuda ti Hi. Kayarko . . . ti pagiinbagan ti Hi, iso ti gapona a mamatakderak iti maysa a pagadalan; sapulck ti pagimbaganna babaen ti inna pannakasursuro, babaen ti kankanayon a panagrang-ayna; no awan silaw, awan dalan.
—¡No awan bakal, awan met wayawaya! —insungbat ni Elias.
¡Saanko, ngad, a kayat dayta a wayawaya!
—Wen, ngem no awan wayawaya, awan silaw, —insungbat daydi mangyurit a sipapardas; —kunayo a diyo unay am-ammo ti Hi yo, patiek. Saanyo a makita ti bakal a maisagsagana, saanyo a makita ti uiep iti tangatang ti bakal mangrugi iti yuyeng dagiti panpanunot ket bumaba ti tay-ak a into masibugan iti dara; mangngegko ti timek ti Dios, jasi pay dagiti mayat a mangsangga! Kadakuada saan a naisurat ti Pakasaritaan.
Idi, sabali ti langa ni Elias: sitatakder, ulo-ulo, ti rupana nabaneg, linawagan ti bulan, sabali, saan a marmarna, naidumduma. Inyamuyna ti napuskol a buokna ket intuluyna:
¿Saanyo a makita nga awan ti di agriing? Ti turog nagpaot iti ginasgasot a tawen, ngem naminsan nga aldaw nagbettak ti sal-it, ket ti sal-it, idi ta nangrebba, inawaganna ti biag; nanipod idin, babbaro a banbanag ti damdamilien dagiti panpanu not, ket dagitoy a banbanag a ita addada a naisinasina, addanto aldaw a inda panagtitipon babaen iti panangibagnos ti Dios. Ni
Apo Mugna saan a nagkurang kadagiti sabsabali nga il-ili, saanto
