"Bukas abak, munta kang maranun keta bale. I’Maria kapilan man e na buri ing magdilidili ya, antabayanan mi ya. I’Victoria kayabe neng matudtud misan a bengi at king tutuking bengi aku naman. Bukas aku ing makatutuk. Dapot, pakirandaman mu, nanu ya ing lihim? Mako kang e mu sabyan kanaku ing maulaga?”
“Tutu. Ibat ku pamu king balen Los Banos; subukan ko ring ungut, uling bisa kung patalakad metung a pabrika. I'tatang mu maging kasosyu ke."
“Ala na nune ita? Karagul a lihem!” nganang minyabing masikan Sinang, anti mo ing pautang mamatubung maragul a mepirait, “ukulan ku mo . . .”
“E ka mainge! E ku paintulut panyabyan mu!”
“Ni ala ku mang ganang dapat kanita!” nganang mekibat Sinang at kilutu’ne ing kayang arung. “Nung maulaga ya mu man sanang bagya, sabyan ke karmg kakung kakaluguran; dapot, manyaling ungut . . . . ungut! Ninu ing maki buri karing ungut?”
At, mamalagwa, penintu'no ring kakalugura’na.
Kaybat ning mapilan penandit, i’lbarra memu’ne. Ikit nang itang pamipulung dirimla na. I’Kapitan Tiago é me apamalarawan a lupa, nung masaya ya o ali. I'Linares tahimik ya at magumasid. Ing kura magkakanwaring masaya, magsalita ya dikil karing bage binang makayaliwa. Ninu man karing dalaga ala nang linwal king karelang sidwan.
