“Idala yu ku king kakung kwarto !" nganang mekisabing mayap tinalan king gamat ning matwa ba'yang talakad.
"Masakit ka, anak? Balamu mewalan kang butul. Ninanu ka?”
‘‘Malilyu ku . . . ding tau king sala . . . tutung ma sala . . . kaylangan ku ing paynawa. Sabyan yu kang tata ku ing matudtud ku.”
"Marimla ka ! Bisa kang tsa?” I’Maria Clara miniling ya, sinusi ne ing pasbul ning kayang sidwan at, ala nang sikanan, mipakera ya king lapag, lele bitis ning metung a larawan, at nga nang sisiguk:
"Indu ku. Induku!” King awang at king pasbul, a makatuglung king asotea, lulub ing sala ning bulan.
Ding manigtigan sindu ra ing pamanigtig mangasayang balse. Ing ayli miraras angga king alkoba ampon ing inge ning pamipapagsalita. Dakal a ukdung tinuktuk la king pasbul na di tata na, i’Darang Isabel, i'Donya Victorina, at angga i'Linares, dapot i'Maria Clara e ya kinimut, ing e mu nanung masakit a pamikunut tatakas king kayang salu.
Linabas la ring oras. Ing pamitutula king mesa mepupus. Mararandam ing terakan, mimin ya laru ing sulu at saka ya mipda, dapot ing dalaga e pa kinimut king lapag, aslagan ding sala ning bulan, king lele nang bitis ning larawa’ning Indu nang Hesiis.
Ing bale tunggal-ditak yang metahimik, mengapatda la ring sulu, i’Darang Isabel myuman yang minaus king pasbul.
"Tara na, mipatudtud ya!” nganang minyabing masikan ning dara. “Pablasang anak ya pamu at ala yang nanu mang kapigaganakan, matudtud yang anti mong bangke.”
Inyang ing sabla tahimik na, tinikdo yang makakalale at miglalawe makapatulug. Ikit ne ing asotea, ding mangalating balag a mandilu king malumbe nang sala ning bulan.
"Metung a tahimik a paintungulan ! Matudtud anti mong bangke ! ” nganang bubulung mayna at migbanda ya king asotea.
