- 351
god sa pagliyok sa hinayhinay sa nahitabo, nga nakapaputos kaniya sa landong, ug; mao nga kini ginahisgutan sa hungihong, sa inubo, uban sa tinan-awang matahapon ug sa daghang mga pulong haguka sa higayon. Ang mga nahitingala wala gayod bulagi sa ilang kahibulong, mutaas na man ang ilang mga nawong, moluspad na man, ug diyutay na lay kulang nga mabuang ang daghang tawo sa paghisusi sa pipila ka mga butang nga nanglabay nga wala lamang hialinggati.
— Maayo gani nga naluwas kita! Kinsay magdahom niana...
Sa pagkahapon, puno ang mga bolsa sa rebolber ug sa daghang bala, si Ben Zayb miadto pagduaw kang Don Custodio, nga iyang hipalgan nga nagkapulikig hikay sa usa ka paagi batok sa maghihiyas nga amerikanhon. Mihunghong sa dalunggan sa peryodista, sa tingog nga mahinay kaayo ug sinalipdan sa duha niya ka kamot ug pulong nga kahibulongan.
— Tinuod kana? — nangutana si Ben Zayb nga nagkuot ang mga kamot sa iyang bolsa, samtang nanluspad kaayo siya.
— Ug kon asa nila hikit-i...
Natapos ang suki sa usa ka pagwarawara nga mapahayagon. Gibakyaw ang duha niya ka mga bukton diha kutob sa iyang nawong, ang tuo labi pang giuk-ok kay sa wala, kinulob ang mga palad sa kamot ngadto sa salog, gipiuong ang usa ka mata ug mihimog duha ka lakang sa atubangan.
— Psst, psst!! — misitsit.
— Ug ang mga brilyante! — nangutana si Ben Zayb.
— Kon ugaling hikit-an. . .
Ug mihimog laing warawara sa mga tudlo sa kamot nga tuo, nga gituyoktuyok niya sa atubangan, sa likod ug gikan sa gawas ngadto sa sulod, sama sa pagpalihok sa usa ka paypay nga tak-umon, ingon sa usa ka butang nga hipuson, ingon sa mga palabad nga magtulilik nga magasilhig mga hinanduraw nga panagway nga kabigon nganha kaniya sa maayong pagkalamat sa kamot. Si Ben Zayb mitubag usab sa laing warawara, nga milurat pag-ayo ang mga mata, kinidhat ang mga kilay ug nagahanggap pag-ayo sa hangin, ingon hinoon ug hisusihan na nga ang hangin, maayo diayng kalan-on.
— Huuuuss!!!
