skłamał, powjadając, że Kaszubji mjeli stare papjeri, bo starodawnji na tablicach lub skorze pjisali.
K. Mój Panje, jo meszlę, że jo jem prowdę powjedzeł, bó Kaszeba njim sę rodzi, to ju mo gotówą kószelę; a dze je płotnjano kószela, tę muszą bec s czasę szotore, a że szotor robją w Kaszebach papjor, dlo teho muszeł bec rechli papjor jak toblece abo skora. Skorę pótrzebują ledze na skórznje, do sli e tę dali, a toblece le do karczme abo dlo dzeci do szkółe. A jakle jo, moj wójc, meho wójca — wójca wójc pamjętac mógle e możeme, to w jedno szotornjce do papjernji szotore skupjale, e to beł wjelgi handel w Kaszebach. Jo pózwolają no to, ze w Pólsce na skórach e toblecach pjisale e pjiszą, bó tę mjele e mają wjele bedła e drzewa, a przez to wjele skor e toblec; ale wu nas je wjele lne e szotor, a stąd e wjele papjore.
P. Mój Bracje, jak ja słiszę, to Ti Kaszubow wistawjasz za wjelkich ludzji; albowjem, kjedi onji Bibliją widali, to musjeli albo apostołamji albo coś nad apostołi być. Zaczim i to, co w nje czita-
