— 9 —
do nasze zemje zaszed, skądbe jes pótemu niewjedzeł, dze sę wudac, bó do Raju je ju teros cęszko trafjic, chebabe do Kaszeb se chcało.
P. Moj kochani Kaszuba, powjedź mji też, gdze na waszej zjemi są owe puszcze, przez ktore Jizraelicji przechodzjili i w ktorich sję 40 lat bawjili?
K. Tak, moj Panje, móji przodkowje bele na puszczi, chtero sę nazewa Charawia półacenje, a teros ją Kaszebji zowją w rożnech mjescach rożnje, ale głowna częsc jednak perzinkę z łacinską Karwją czele Karwjanskim-błotę. Tu wonji łazele szterdzesce lat.
P. Ej, mój Bracje, ja wjem, że to błoto jest małe; może tilko ma czteri mjile długoścji i półmjili szirokoścji.
K. Moj kóchani Panje, ta puszczo zoczino sę wód czerwjoneho mórza, co sę nazewo półacenje mare recens, a pónaszemu zatoką Frigską, a to dla teho, że tu nad tą wodą beła Frigijo, prowincijo Perziji czele zemje Preskie, e cignje są wnet pjaszczestemji brzegamji, wnet wurodzajnemji kępamji, wnet trownemji abo torfowemi błotamji prze mełim mórze Genezareckim e wjelgim mórze Balteckim jasz do jezora
