163
man pasakit!.”
Nagngingirisi na su kagabsan, sagkod man si Victo- ria, alagad si Sinang, na mga mamonggaya an mga ma- ta, nagsabi sa malihay na tingog ki Maria Clara:
“!Mamongaya ka! Ay, ako man maawit kun sakong mahimo!”
Ipinaisi na ni Andeng na su sabaw handa nang magak6é kan saiyang mga pananawhon (305).
Su barobata, aki kan parasira, sominakat sa pinagko- kolongan kan mga sira, na namumugtak sa pinaka- hayakpit na sdgod kan sagkad, na masusuratan kan Lasciate ogni speranza voi ch’entrate (306), kun an mga makautigay na mga siraé tarataong magbasa asin nagpapakasabot nin italiano; an siraé na minalaog du- man dai na mindéluwas kundi sa pagkagadan. Sard itong ruwang na haros talidong, may mga sarong metro sa magibong-ibong, na siring an pagkamugtak na an saré katawo makakatindog sa kalangkawan asin masa- rok kan tikpaw an mga sira.
“!Diyan talagang dai ako maooyam na magbanwit!” an sabi ni Sinang na nagkikibigkibig sa kaogmahan.
Nanghimaté su kagabsan; garo nang pinaghihiling kan iba na naniriwalsiwal asin namirikpisik su mga si- ra sa laog kan tikpaw na nangorokirildab su mga ma- kikintab na kiskis kan mga ito, asin iba. Alagad, kan peta ito kan hagbayon, dai ni sarong sira na lomi- nokso.
“Garong pando,” an sabi ni Albino sa hababang ting- og, “may limang aldaw nang nasiraw.”
Hinawas kan parasira su tikpaw... ay! dai lamang su hikot nasamnohan nin minsan sarong sadit na sira, su tuibig, sa pagtagdé nin makiring mga tord, garong nagngingisi. Sarong ah! nin kabaldian, nin pakaaga- miaw nin katotoohan gominubkas sa ngosé nin kagab- san.
Inolit giraray kan hagbayon an siring na gibo, asin iyo man giraray an nangyari.
“!Dai ka nakakasabot kan saimong katongdan!” an sa- bi saiya ni Albino na nagkamang sa palapala asin ina- gaw su hikot as kamot kan bagong-tawo. ‘Ngunyan makikita mo! Andeng buksi an koron!”
Alagad si Albino siring man dai nin pakasabot kaito; su hikot mayé man giréray nin laog. Pinagngirisihan siya kan kagabsan.
