192
an ulit ni Ibarra.
“!Dai kang padudumanan sa bagay na ini! Alagad anong dahelan? Dai daw magkabagay an pagkamoot ko sa sakiyang banwaan asin an sakuyang pagmahal sa Espana? Sakalé, kaipuhan na magpakahababa an saré tanganing mani marhay na cristiano, rangsaan an rogaring na isip tanganing makamtan an sarong mar- hay na katuyohan? Namomotan ko an saktyang ban- waan, an Filipinas, huli ta titang ko saiya an sakiyang bihay asin an sakiyang kagayagayahan, asin huli ta an siisay man na tawo nagkakaipong magmahal sa sa- fyang banwaan; mindmahal ko an Espafia, an banwaan kan sakiyang mga magtrang, huli ta, sa tahaw nin mga pangyayari, itang saiya kan Filipinas asin magi- ging titang kaini an saiyang kagayagayahan; catolico ako asin iniingatan kong dalisay an pagtubod kan sakiyang mga kaganak asin dai ko masabutan kun ngata ta kaipuhan na idoko ko an saktyang payo, kun ikakatongkahal ko mansana iydn, itao iyan sa sakt- yang mga kaiiwal, na sakiyang sindang matitimakti- makan?”
“Auli ta an pangdmahon na muya mong tanoman nasa kapangyarihan kan saimong mga kaiwal, asin dai ka nin kosog laban sainda... Kaipuhan na humadok ka ng6éna sa kamot na iyén na...”
Alagad dai sya pinatapos kan hagbayon asin somi- nabi sa kaangotan:
“!Humadok! Alagad nalilingawan mo na sa saindang pagiriba may guminadan kan sakiyang ama, hinalé nin- da sa saiyang linobngan... alagad ako na saiyang aki dai kaito nakakalingaw, asin kun dai ko sya pinanghi- himalos, iyo ta hinihiling ko an dangog kan Religion.”
Idinoko kan gurang na filésofo su saiyang payo.
“Gindong Ibarra,” an luhaylihay na saiyang sim- bag; “kun nagigiromdoman mo pa an mga bagay na iyan, mga bagay na dai ko ikakasadol na saimong li- ngawan, talikdan mo an saimong iniisip asin hanapa sa ibang pook an karahayan kan saimong mga kahi- manwa. An moknang iydn nagkakaipo nin ibang tawo huli ta, sa paggibo kaiyan kinakaipuhan baké sanang kuwarta asin boot, sa sattiyang banwaan man an pag- ponueys pangotiil asin pagtiwala huli ta dai nagha-
anda an daga: nalalakpan pa nin mga mariwbariw.”
