This page has been proofread.
— 32 —
Muszoł więc Jasiek za oną ciełbasę
Jałowe wrecie dłudzie jadac czase,
Lecz prze tym zawde zdrów beł i chłop dziarsci,
Że mu zazdrosceł kożdy gbur przytarsci.
Jak mu ju trochę przejadłe sę wrecie,
Zaczęni chodzec z Zobrodzcim na recie
I weszli na tem lepij niż na medle,
Miele piniądze a smacznie so zjedle!
I ju zaczęni prorokować ludze,
Że znowu w górę wnet Jaśkowi pudze.
(Kuńc.)
