Page:Irische Texte 1.djvu/38

This page has been proofread.
16
I 2 Fiacc’s Hymnus.


Clerich hErenn dollotard’airi Patraic as cech sét,
son in cetail fos ro laich,[1]contuil cach úadib for sét.

Anim[2] Patraic fri a chorpis iar soethaib[3] ro scarad,
aingil Dé i cétaidchi[4]arid fetis cen anad.64

In tan co n‑hualai Patraic,[5]adella in Patraic n‑aile;[6]
is malle connuccabsat[7]dochum n‑Ísu meicc Maire.[8]

Patraic cen airde n‑úabair[9]ba mór do maitb ro menair,
beith i n‑géillius meicc Maire,ba sén gaire i n‑genair.[10]68


  1. fosrolaich: i. ros failgestar iuna ligu.
  2. ainm Ms.
  3. sethaib Ms.
  4. i cétaidche Ms.
  5. Patraic: i. mac Calpuirn.
  6. in Patraic n‑aile: i. Senphatraicc. Es ist eine Silbe su viel, vielleicht ist in zu streichen.
  7. connubcabsat Ms. Weder Stokes noch Ebel (Z.² 464) scheinen an dem ersten b Anstoss genommen zu haben. Leo l.​c. hat: connuc ceibhset, was abgesehen von der falschen Trennung die richtige Form ist. Sie enthält die Wurzel gab mit den Präposi­tionen con-ud- (Z.² 885), und zwischen diesen ein Pron. infix. (Z.² 332), denn nur so erklärt sich das doppelte n und die in­transiti­ve oder reflexive Bedeutung, vgl. cotaucbat (mit infig. da) se attollunt Z.² 885.
  8. i. issed ro géll Patraic mac Calpuirn do Ṡen­phatraic, commad immaille no regtais dochum nime … (der Rest der Glosse un­leserlich).
  9. cen airde n‑uabar Ms. Die Correctur ist von Stokes (Rem.² p. 69), der nunmehr übersetzt: „without a sign of vainglory.“ Diese Conjectur findet insofern eine gewisse Bestäti­gung, als auch Leo’s Text cen airde nuabhair aufweist.
  10. Stokes übersetzt: „happy was (the) fate to which he was borne,“ und bemerkt dazu: „lit. it was a luck (sén) of laughter (gaire).“