८.कोंकणी पयलें पुस्तक(१९३९) (व्याकरण)
९.पुण्यात्मो राम कामती(१९३९)(चरित्र)
१०.कोंकणी नादशास्त्र(१९४०) (भाशाशास्त्र)
११.भुरग्यांलें व्याकरण(१९४१) (व्याकरण)
१२.आबे फारीय(१९४१) (चरित्र)
१३.येवकार अध्यक्षांलें उलोवप(१९४५) (व्याख्यान)
१४.कोंकणी मुळावें पुस्तक(१९४७) (शिक्षण शास्त्र)
१५.पोवनांचे तपलें(१९४८) (नाटक)आदारीत
१६.कोंकणीची व्याकरणी बांदावळ(१९४९) (व्याकरण)
१७.झिलबा राणो(१९५०) (नाटक)आदारीत
१८.आल्बकेर्कान गोंय कशें जिखलें?(१९५५) (इतिहास)
१९.कोंकणी विद्यार्थ्यांक(१९५८) (निबंद)
२०.भगवतालें गीत(१९५९) (काव्य)
२१.वलिपत्तनाचो सोद(१९६२) (इतिहास)
२२.जादूचो जुंवो(१९६८) (काणी)
ह्या देवनागरी लिपींतल्या पुस्तकां भायर ताणें रोमी लिपींतय साहित्य रचलें. जगप्रसिद्द नाटककार शेक्सपीयरच्या नाटकांचेर आदारीत नाटकां बरयलीं.
रोमी लिपींतले हे अणकार अशे-
१.राजपूत हॅम्लेट आनी बापायचें भूत.
२.गोरे बायलेचो काळो घोव.
३.मुदयांखातीर घोवा-बायलांचें झगडें.
४.धुवांची परिक्षा.
५.जुंवळ्या भावांचो घुस्पागोंदळ.
६.आगुल्ल्याचें निवळण.
७.राणयेचें जिवें बावलें.
८.घातमारो इश्ट.
९.बायलेची परिक्षा.
१०.मोगाचे पिडेचें वखद.
११.भुसमारे आलेभाव-कोलेभाव.
शणै गोंयबाबाचो कोंकणीचो वावर चलतना जायत्या जाणांनी ताची फकाणां आनी बकच्छायो केल्यो. मराठीचो पाखो घेवन ती गोंयकारांची परंपरेची, संस्कृतायेची भास म्हूण जायत्या जाणांनी शणै गोंयबाबाचेर आनी ताच्या कोंकणीच्या वावराचेर 'प्रतिगामी' म्हूण शिक्को मारलो. पूण शणै गोंयबाबाच्या विचारांची बुन्याद विचारनिश्ठ, बुद्धीनिश्ठ, तत्वनिश्ठ आनी देखुनूच थीर आशिल्ल्यान तो बागवलो ना. फुडार पारखुपाची ताची तांक संवसारांतल्या खंयच्याय म्हापुरसाचे तांकी इतलीच म्हान आशिल्ली. देखून गोंयचे मुक्तताये उपरांत गोंयचें महाराष्ट्रांत विलिनीकरण ताका मान्य नासलें. गोंयचो राज्यकारभार कोंकणींतल्यान जावचो असो हावेस तो बाळगून आसलो. एके कडेन ते बरयता'....हिंदुस्तानाक स्वराज्य मेळटकूच हांगेलो हावेस इतलोच दिसता कि मराठयांक गोंय दसोवन, मराठयांचें आनी मराठी भाशेचें चेपण आपणाल्या माथ्यार घेवचें आनी अडेचे 'मराठी' म्हणोवन सासणांचीं सासणां बंदेपणांत काडचीं! दमणगंगेसाकून मलबार मेरेन सगळो कोंकण देस हातांत घेवन, हिंदुस्तानाचे मुखेल सत्तेतळा ताचो कारभार कोंकणी भाशेंत चलोवचो आनी आपणाल्या घरा-दारांत आपणें धनीपणान नंदचें, हें हांगेल्या सप्नांतूय येना! हांकां बंदेपणाचीच रूच! राजकारणांत, भासकारणांत आनी धर्मकारणांत हे फांपरमुठके रावतले म्हणटात! हांकां स्वतंत्र कोण करीत?'
शणै गोंयबाबान इतिहासाचो सोद घेवन कोंकणी समाज आनी कोंकणी भास ही कितली पोरनी पुरातन हें दाखोवपाचो जो यत्न केला, तो ताचो इतिहासीक वावर म्हणूंक जाय. आपल्या लिखाणांत कोंकणी भास केळोवपाची ताची अभ्यासपूर्ण तयारी आनी तिचो योग्य वापर ह्या वावराची देख जावन आसा.
शणै गोंयबाबाची लिखणी सदांच वज्राचे धारेन पर्जळ्ळी. आपले जिणेंत तो सदांच मवाळ पद्दतीन आनी नमळायेनूच वागलो. कोंकणी विशींच्या विशेश करून देवनागरी ही कोंकणीची सभावीक लिपी ह्या मता संबंदांत तशेंच आपल्या समाजीक, संस्कृतीक वापरा संबंदांतल्या मता संबंदांत तो ठाम आशिल्लो खरो, पूण आपूण सांगतां म्हूण तुमी तें आयकुचें असो ताचो आग्रो नासतालो.'आपूण सांगता तें तुमी तुमचे बुध्दीचे साणीर घासून कसाक लागल्यार घेयात' हीच ताची भावना आशिल्ली.
कोंकणीच्या वावरा वांगडाच कोंकणी समाजाच्या एकवटाचो आनी देशाचे स्वतंत्रतायेचो ध्यास तो बाळगून आशिल्लो.'आता आमगेले वाणी, चाड्डे आनी बामण, हिंदू तशेंच क्रिस्तांव हांणी गावडे आनी हेर सुदीर लेखिल्या भावांक आपणाल्या ऊंच पांवड्यार चडोवन, सगळ्यांनी मेळून, कोंकण, कोंकणे आनी कोंकणी भास ह्या भैच सोबीत तिर्कुटाची भांगराची घुडी संवसारांत जयजयकारान फडफडावची. ह्या कामाक होच सुगर्व्याचो वेळ.बऱ्यांतल्या बऱ्या म्हुर्ताची घडका भरत आयली.कुभ (काबूल) न्हंये साकून ब्रम्हदेसा मेरेन आनी कैलासा साकून कुमारी मेरेन सासणाच्या अखण्या आनी सगळ्या हिंदुस्तानाचें उफेण स्वराज्य आमची खेम घेवंक उडक्यो मारीत आमचे सरी धावंत येता. ताका वेंग मारत, ताका आंवळून धरात आनी सासणाचे भाग्यवंत जायात ! बंदेपण पुरो जालें ! उबगण आयली ! जीव सामको वाजवाजलो !
-कमलाकर द. म्हळशी
शणै, विठ्ठल:सतराव्या शेकडयांतल्या पूर्वार्धांत जावन गेल्लो मुत्सद्दी गोंयकार. कर्नाटकांतल्या इक्केरी नांवाच्या ल्हानशा संस्थानांत तो वकिल आशिल्लो.
