ब्रह्मचारी हे स्वतंत्रपणान एकसुरे रावतात जाल्यार कांय खेपे पंगड, मठ, आश्रम बी बांदून एकठांय रावतात. दादल्यांपरस बायलांमदीं ब्रह्मचर्य स्विकारपाचें प्रमाण बरेंच आसता. बौध्द भिक्षुणी, जैन श्रमणी, क्रिस्तांव माद्री आदी बायलो मात अशें ब्रह्मचर्य पाळटात.
खंयच्याय समाजांतल्या सामान्य मनशाचे नदरेन ब्रह्मचर्य हें इत्सीक आसता. पूण कांय धर्मांनी आनी समाजांनी खाशेलो धर्मगुरु, पुरयत बी हांकां जल्मभर खरपमान ब्रह्मचर्य पाळचें पडटा. हिंदू संन्याशी आनी योगी, बौध्द भिक्षू, जैन श्रमण आनी जायत्या आदीम जमातींतले शामन हे ब्रह्मचारी आसतात. रोमन कॅथलीक पंथांत पाद्री ब्रह्मचारी आसतात. क्रिस्तांव धर्माच्या इतिहासांत ब्रह्मचर्याविंशी वेगवेगळी मतां पळोवंक मेळटात. प्रॉटॅस्टंट इगर्जेंत धर्मोपदेशकाच्या ब्रह्मचारी रावपाच्या व्रताक विरोध केला. सुफी साधू हांचो डवाद सोडल्यार मुसलमानामदीं ब्रह्मचर्य चडशें दिसना. पारशी धर्मांत ब्रह्मचर्यापरस गृहस्थी जिवीताक व्हडपण दिल्ल्याचें दिश्टी पडटा.
जेजू क्रिस्त, आध शंकराचार्य, विवेकानंद आदा कितल्याशाच ब्रह्मचाऱ्यांनी आपल्या व्रतस्थ आचरम मनीसजिणेक उंचेल्या पांवड्यार पावयल्या.
-कों.वि.सं.मं.
ब्रह्मचर्याश्रमः(पळेयात आश्रम)
ब्रह्मदत्तः एका म्हान वेदान्ती. आद्य शंकराचार्यान आपल्या बृहदारम्यकावयल्या भाश्यांत ब्रह्मदत्ताचो उल्लेख केला. ब्रह्मदत्ताची कांय मतां वेदान्तदेशिकाचार्यान सर्वार्थसिध्दी नांवाचे टिकेंत दिल्यांत तीं अशीं- जीव आनी जगत ब्रह्मांतल्यान उत्पन्न जातात आनी ब्रह्मांतूच विलीन जातात. ‘तत्वमसि’ ह्या महावाक्यांतल्यान उपनिषदांचो करो हेत स्पश्ट जायना, पूण तो अर्थ ‘आत्मो वा अरे द्रष्टव्यः’ ह्या नियोग वाक्यांतल्यान जाता. ब्रह्म आनी जीव हांचेमदीं वेगळेपण दिसलें तरीय जीव हो ब्रह्मापासून वेगळो ना. साधक खंयचेय अवस्थेंत आसलो तरी ताच्या हातांतल्यान कर्मांचो त्याग जावंक सकना. सुरेश्र्वराचार्य आनी ज्ञानोत्तम ह्या टिकाकारांनी ब्रह्मदत्ताक ज्ञानकर्मसमुच्चयवादी अशें म्हळां. ब्रह्मदत्त हो ध्याननियोगवादी. तो जीवनमुक्ती मानिना. मोक्ष हें ताचे नदरेन अदृश्ट अशें फळ.
-कों.वि.सं.मं.
ब्रह्मदेवः (पळेयात ब्रह्मा) ब्रह्मदेश (मियानमार) भारताचे उदेंत दिकेक आशिल्लो एक सार्वभौम क्षेत्रफळ 676, 552 चौ. किमी. विस्तार 10 ते 28 30 उत्तर लांबाय 1,920 किमी. लोकसंख्या 47,305,399 (1991) . यांगोन (रंगून) ही देशाची राजदानी. बंगालाच्या उपसागरांत आशिल्ल्या रामरी आनी चेदुबा जुंव्यांचो आनी अंदमान दर्यांतल्या मर्ग्वी द्विपसुमहाचो ह्या देशांत आस्पाव जाता. ब्रह्मदेशाचे उदेंतेक लाओस, ईशान्येक आनी उत्तरेक चीन, अस्तंतेक बंगालाचो उपसागर आनी बांगलादेश, आग्नेयेक आनी दक्षिणेक थायलंड आनी अंदमानान दर्या आसा.
भूंयवर्णनः देशाचे उत्तरेकडचो प्रदेश चड उंचायेचो आसून, हो भाग तीनूय वटांनी पर्वतळांनी भरिल्लो सा. इरावली, चिंदंविन आनी सितांक प्रदेशांतल्यान व्हांवपी म्हत्वाच्यो न्हंयो दक्षिणेक आशिल्ल्या तेनासरीन हे अशीर दर्यादेगेच्या उदेंत भागांत खर देंवत्यांचो दोंगरावळी आसून उत्तरेक त्यो मार्ताबानच्या खातामेरेन पातळ्ळ्यात.
भंयरचणूकेचे नदरेन देशाचे सादारणपणान चार वांटे जातातः 1) उत्तरेक आनी अस्तंतेक आशिल्लो पर्वतांचो प्रदेश. 2) उदेंतेक आशिल्लो शानाचो वाडो आनी दक्षिणेकडचची तेनासरीमाची दर्यादेग 3) मदलो सकल प्रदेश आनी 4) इरावती आनी सितांग न्हंयांचो त्रिभूज प्रदेश.
देशाचे अस्तंत शिमेचेर उत्तरेचडलो पूटाओ नॉटसावन दक्षिणेक आराकान द्विकल्पामेरेन हो प्रदेस पातळ्ळा. उत्तर भागांतल्या पर्वतावळींनी भारत ब्रह्मदेश हांची मदली शीम तयार केल्या. दक्षिणेकडल्न पर्वतांच्या प्रदेशाक ‘आराकान योमा’ ह्या नांवान वळखतात. ह्या प्रदेशाची उंचाय आनी रुंदाय तर वाठारांत चड आसा आनी दक्षिणेकडेन ती उमी जायत वता. पातकई, चीन, नागा आनी आराकान योमा ही हांगची म्हत्वाचीं तेमकां. ह्या प्रदेशांत शिल्ल्यो सगळ्यो दोंगरावळी दाट रानांनी रेवाडल्यात. उत्तरेक आशिल्लें हकाकाबो राझी हे देशांतले सगळ्यांत उंचेले तेमूक. तांउंग्गुप ही 1.168 मी. उंचायेवयली मुखेल खींड आराकान योमा पर्वतांत आसा. देशाच्या दक्षिण भागांत इरावती आनी सीतांग ह्या देगणां मजगतीं पेग्यूमो ही उणे उंचायेची पर्वतांवळ उत्तर – दक्षिण अशी पातळिल्ली आसा. आराकान योमा आनी बंगालचो उपसागर हांचेमदीं असीर अशी आराकान दर्यादेग आसा. (2) देशाचे उदेंतेकडचो शेकानशेक भाग शानाच्या सड्यान रेवडायल्लो आसा. हो चीनाच्या युनान सड्याचोच दक्षिणेकडलो भाग. ताची सरासरी उंचाय 900 मी. आसा. सॅल्वीन न्हंय शान सड्या मदल्यान व्हांवता. मार्ताबनाच्या आखातामेरेन दक्षिण क्रा संयोग भूंयेमदली व्हिकटोरिया यंटामेरेन तेन्नासरीम दर्यादेग पातळिल्ली आसा. मोलमायन हें त्या प्रदेशांतले मुखेल शार. हाचे उदेंतेक दॉना पर्वतांवळ आनी दक्षिणेक टाऊंम्मो आनी बिलॅकटुंग ह्यो पर्वतांवळी आसात.
