Page:Leabhar na Polainne.djvu/20

This page has not been proofread.
16
LEABHAR NA PÓLAINNE.


Sa bhliain 1864, nuair a tháinig aistriú nua (an ceann atá agam sa leabhar so) in ionad an chéad aiscrithe (a tharaing Montalembert as an margadh nuair a chúb sé chuige sa bhliain 1849), do thespeáin Emile Deschanel, sa Journal des Debats, ná raibh clú an leabhair imithe i luighead le himeacht aimsire: “Másé tuairim choitian na hEorpa,” ar seisean, “gan cló séala an oirdhearcais do bheitih go soiléir ar éirim aigne dhuine ar bith gan triail do sheasaimh ó bhrethúntas phoblidhe na Fraince, ní atá ar phríbhléid desna phríbhléidí is onóraighe dá bhfuil ag ár dtir-na, bíon cúis mhórtais againn gachaon uair dá n-innsean an aimsir gur fíor-bhreith breith ár n-árdchoiste náisiúnta.”[1]

Ní hobair letríochta, ní hobair ealadhan,[2] Leabhar an Náisiúin Pholannaig agus na nOilithreach bPolannach. Isé rud é ná éamh ó chroidhe bhrúite i lár oíche an long-bhrise náisiúnta, croidhe a aithnighean, le solus na splaince agus le grásta ó neamh, cá dtánathas agus ca bhfuiltar ag dul, agus thespeánan dá chompánachaibh an t-aon tslí amháin atá aca chun iad féin do shábháil.

Ní lú dfáilte a bhi ag náisiúin iasachta roimis ná ag an bPolainn féin. Deir Lamennais, an lá ba dhiograisighe do Chríostuidhe e, nár chuid ba lú ná a fhonn a bhíodh air Leabhar na nOilithreach hPolannach do chur i gcomórtas áilleachta leis an Soíscéal. Dá mb’iad na hIsraelítig féin iad, do bhrathadar ann mar bheadh an anál a shéidean tré Exodus agus foghar gotha Isáiais maraon léi; agus, da chomhartha san, ta sé curtha in Eabhrais ag rabbi áirithe.


  1. notre grand jury national.
  2. une œuvre d’art.