Page:Leabharsgeulaigh00hyde.djvu/175

This page has been proofread.

161

Tá caisleán ’sa’ ngarḋa, ann a g-cóṁnaiġeann
na céudta,
Ní ḟillfinn féin ann i leaṫ mo ċuid
éudaiġ.

Póirín Seangán.



Teaċtaire beag o ṫeaċ go teaċ
A ċodlas amuiġ san oidċe.

Bóiṫrín.


Ḃí buaċaill óg ann, aon uair aṁáin, agus ní raiḃ duine air biṫ annsan tír ċoṁ críona leis. Ḃí sé ’nna ṡearḃḟóġanta ag duine-uasal, agus uile ċeist do ċuiriḋe air an duine-uasal, is é d’freagóraḋ í. Aon lá aṁáin duḃairt duine-uasal eile le na ṁáiġistir.

Seó ceist agam ort a ḋuine-uasail tá ag
luasg ann do ṡodar ó’n Spáin,
Cia an uair fuair Buaċaill Sir Donnċaḋ
bás?
agus dḟreagair an gasún air an móimid,
Duais fuair mé ó’n duine-uasal tá ṡuas ag
an g-clár
Gaċ cruaiḋ-ċeist do ċuirfiḋe air, d’ḟuasgailt
go lá,
Nuair d’ḟuaruiġ a ġuala a ċluasa agus a láṁ
Sin í an uair fuair Buaċaill Sir Donncaḋ
bás!

I2