Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-1 de 4.pdf/312

This page has not been proofread.

conchiforme adj In forma de concha.

conchoidal adj Didact. Que ha le forma de un conchylia.

conchoide s (del gr. konkhe, concha) Geom. – de un curva: curva obtenite menante per un puncto fixe un secante variabile que incontra un linea recte o un curva in un puncto e portante un longor constante.

conchyle s (gr. konkhulion, conchilia) Papilion tortricide cuje eruca attacca le racemos del vinia. De hic: conchylio, conchyliologo ete.

conchylio s conchyle.

conchyliologia s (gr. konkhulion, molusco providite de un conchylio) Studio scientific del moluscos con conchas, del conchylias.

conchyologo s Qui se ocupa con le elevation del ostreas, del moluscos e altere esseres con conchylia. De hic: conchyliologia, conchyliologista.

conchyliologista s conchyologo.

concid- (–cid–/–eis–) v (apparente in derivates). De hic: concision, concise.

+ concierge s (parola fr. lat. conservus, companion de sclavitude) Persona cardate al guarde de un hotel, de un immobile, etc. Syn. guardiano.

conciliabile adj Que pote conciliar se con un altere cosa.

+ conciliabilitate s Oualitate de esser conciliabile.

conciliabulo s (lat. conciliabulum) Hist. Rom. Cath. Sequentia de intertenimentos, de discussiones plus o minus secrete.

+ conciliante adj Portate al conciliation, acommodante; proprie a conciliar: pronunsiar parolas – .

conciliar adj Qui participa a un concilio: patres– ; que ha reporto a un concilio: decisiones.

conciliar v (lat. conciliare) Mitter de accordo: –adversarios, – un disputa, – duo opiniones divergente; – se, acquirer, attraher se: –se le estima de altere, – s le confidentia de un persona. De hic: conciliation; conciliative; conciliator; conciliatori; reconciliation, reconcilistori.

conciliation s Action de conciliar; resultato de iste action; accordo de duo personas in litigio, realisate per un judice: procedura de –, tentativa de –, proposition de –, comission de –.

conciliative adj fendente a conciliar: parolas – .

coneiliator s Persona qui concilia, qui ama a conciliar.

conciliatori adj Conciliante, reconciliatori: procedura – , proposition –, discurso –.

concilio s (lat. concilium, assemblea) Reunion de episcopos e de doctores in theologia, que decide del questiones de doctrina e de disciplina ecclesiastic: – eucumenic, – de Nicea (325), – general, – national, – plenari, convocation de un –. De hic: conciliar &.

conciper (–cip–/–cept–) v (lat. concipere, prender) Physiol. Devenir gravide. Fig. Crear, inventar: – un projecto, – un plano. De hic: concipimento; concipibile, inconcipibile, inconcipibilitate; conceptaculo; conception, anticoncepiion, anticonceptional; conceptive; concepto &;preconciper, preconeeption.

concipibile adj Que pote conciper se.

concipimento s Physiol. Conception.

concis- vide concid–.

concise adj (lat. concisus) trenchate; que exprime multe cosas in pauc parolas: stilo – , expression –,in terminos – , clar e concisemente.

concision s Qualitate de lo que es concise. – del stilo, esprimer se con – .

+ concitatano s Cittatano del mesme urbe o pais con altere.