accusato.
discargator {s} Persona qui discarga merces; etiam: portator, obrero in portos.
discargatorio {s} Ouai, mole o jectata preparate al mar o sur un fluvio por le disbarcamento del merces, del visitatores.
discarnar {v} Levar, supprimer le carne; etiam: attenuar.
discarnate {pp} De discarnar; {adj} Sin carne; etiam: magre, emaciate.
+ discartellisar {v} (De cartel) Dissolver legalmente un cartel.
+ discartellisation {s} Action de discartellisar (mesura applicate in Germania per le consilio de contra alliate por le discentralisation del economia german).
discassage (-aje) {s} Action de dispacchettar, de discassar.
discassamento {s} Action de discassar; etiam: de pagar numericamente.
discassar {v} Dispacchettar; pagar numericamente.
+ discatenamento {s} Action de discatenar; furor, cholera, tendentia violente: le - del passiones, le - del ventos.
+ discatenar {v} Distaccar del catena: - un can; Fig. - se, vastar, devastar, parlante de ventos de tempesta.
discentralisar {v} Donar un certe autonomia al diverse organismos constituente un collectivitate: - le poter.
discentralisation {s} Action de discentralisar: - del poter, - administrative, - del industria.
+ discentramento {s} Displaciar del centro.
+ discentrar {v} Displaciar del centro.
+ discentration {s} Action de discentrar, parlante de un instrumento optic.
discerner (-cera-/-cret-) {v} (lat.discernere, separar) Recognoscer distinctemente: - un ruito lontan. Fig. Discoperir: - le intentiones de un persona, - un menacia; facer le distinction: - le ben del mal, - le veritate del error. De hic: discernimento; discernibile-indiscernibile; discretion-discretional, discretionari, indiscretion; discretive; discrete-indiscrete; discernitor.
discernibile {adj} Que pote esser discernite.
discernimento {s} Clarividentia, operation del spirito que distinge le cosas; facultate de judicar sanmente: ager sin -, facultate de -, etate de -.
discernitor {s} Celle qui discerne.
+ dischetto {s} Comp. Parve disco (magnetic), dispositive por memorar le datas.
+ dischlorurar {v} Med. Disembarassar de chloruros.
+ dischristianisar {v} Facer abandonar le christianismo: - un pais.
+ disciflor {s} Bot. Flor-disco (ned. schijfbloem).
+ discifloral Bot. Concernente a disciflor.
discinct- {prefix} Vide discinger.
discincte {adj} Con le cinctura disligate, disfacite.
discinger (-cing-/-cinct-) {v} Levar le cinctura de alcuno; levar su cinctura. De hic: discincte.
disciplina {s} (lat. disciplina) Insimul de regulamentos que rege certe corpore, certe assemblea como le Ecclesia, le armea, le magistratura, le schola; submission a un regulamento: mantener le -, - ecclesiastic, - monachal/monastic/claustral, - scholar, - militar, - del partito, - ferree/de ferro, - stricte, - de caserna, - del precios, consilio de -, esser submittite al -. Materia de inseniamento: le logica e le linguistica son -s, exceller in un -. Rel. Flagello de penitentia. De hic: disciplinari; disciplinar.
disciplinabile {adj} Qui pote esser disciplinate.
disciplinar {v} Formar al disciplina: - a armea. Fig. Plicar a un disciplina intellectual, maestrar: - su instinctos.
disciplinari {adj} Que ha reporto al disciplina: sanction -, campo -, battalion -, mesura -, autoritate -, investigation -, punition/pena/castigation -, infliger un punition -.
discipulo {s} (lat. discipulus, discipulo, scholar) Persona qui recipe un