Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-4 de 4.pdf/61

This page has not been proofread.

faceva parte del Italia pontifice. De hic: romagnol-romagnolo

romagnol (-nyol) adj Relative al Romagna.

romagnolo (-nyolo) Habitante, linguage de Romagna.

romanic adj Relative al romanico: lingua ~.

romanico s Lingua grec moderne.

+ roman s (de roman, lingua in le qual era scripte le narrationes) Lit. Olim. relation ver o false, in prosa o in versos, scripte in lingua roman; Le Roman de Renart; Hodie, obra de imagination, narration in prosa de aventures inventate o transformate que le autor ha combinate pro interessar le lector. Fig. Aventura denudate de verisimilitute: cello ha tote le aere de un roman: ~ regional, ~ historic, ~ rustic, ~ serial, ~ amorose, ~ de querra, ~ a sensation, ~ psychologic, ~ social, ~ terrificante, ~ epistolari, personage de ~, plano/construction de un ~, action de un ~, intriga de un ~.

roman adj Latin: Imperio Roman, Antiquitate Roman, derecto ~, cifra/numero ~, characteres ~, lactuca ~, balancia ~.

+ romance s (esp. romance, parve poema) Lit. roman, parve poema epic: ~ cavalleresc/de cavalleria, ~ cortese, ~ celtic, ~ oriental, ~ del Graal. Mus. Canto sub un subjecto tenere e emotionante; etiam: bal??da. Lit. Roman: ~ historic, ~ rustic, ~ psychologic, ~ socian, ~ epistolari, ~ social, ~ amorose, ~ de guerra, ~ terrificante, ~ a sensation, personage de ~, plano/construction de un ~, action de un ~. De hic: romancero; romancesc

romancero (I) s Scriptor de romanes, ballades; scriptor de romanes, novellista.

romancero (II) s (parola esp.) Un collection de balladas.

romancesc adj Del natura del romance o del novella.

romancio s Population de Suissa (Grisones), parlante le romancio, lingua derivate del latino.

Romania spr 1. Republica del Europa oriental, capital Bucarest. 2. Imperio Roman, imperio del latino (linguage e cultura) pro evitar le confusion, il es recomendabile de usar pro iste secunde senso solmente le nomine de Imperio Roman). De hic: romanian-romaniano

romanian adj Relative a Romania.

romaniano s Habitante e linguage de Romania.

romanic adj Neolatin: linguas ~. Archit. stilo ~.

romanisar v (del lat. romanus) Donar le mores, le habitudes del romanos; scriber in characteres roman le arabe e le persiano; imbraciar le credentia del ecclesia roman.

+ romanisation s Action de romanisar.

romanismo s Catholicismo; influentia de Roma.

romanista s Romano-catholic; specialista in le historia de Roma; studente del lingua e philologia latin.

romano s Habitante de Roma.

romantic adj Romanesc, que releva romanismo: litteratura ~. Per ext. passionate, exaltate. Se dice del scriptores qui, in le comenciamento del XIXe seculo, se liberava del regulas de composition e de stilo stabilite per le autores classic: pictura ~, loco ~, musica ~, illes de character ~, haber un vision ~ de un cosa. De hic: romanticismo; romantico

romanticismo s Italienismo del qual usa Sthandal, in 1925 pro definir un litteratura opponite al classicismo: ~ del juventute, le ~ in le litteratura, le ~ del 19-me seculo.

romantico s Scriptor romantic; specif. romanticist.

+ romantisar v Refl. Devenir romantic.

+ römertopf s (parola germ.) Olla de Roma (ned. römertopf)

Romulo spr Fundator legendari (con Remus) de Roma, e su prime rege.

-ron vide electron

roncar v Expiration ruitose, facer un certe ruito del gorga e del naso.